O absent one from my sight, I entrust you to God: Ghazal 91 by Hafez

By @admin | poet: Hafez Shirazi

ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

جانم بسوختی و به دل دوست دارمت

***

تا دامنِ کفن نکشم زیرِ پایِ خاک

باور مکن که دست ز دامن بدارمت

***

محرابِ ابرویت بنما تا سحرگهی

دستِ دعا برآرم و در گردن آرمت

***

گر بایدم شدن سویِ هاروتِ بابلی

صد گونه جادویی بکنم تا بیارمت

***

خواهم که پیش میرمت ای بی‌وفا طبیب

بیمار باز پرس که در انتظارمت

***

صد جوی آب بسته‌ام از دیده بر کنار

بر بویِ تخمِ مِهر که در دل بکارمت

***

خونم بریخت وز غمِ عشقم خلاص داد

مِنّت پذیرِ غمزهٔ خنجر گذارمت

***

می‌گریم و مرادم از این سیلِ اشک‌بار

تخمِ محبّت است که در دل بکارمت

***

بارم ده از کرم سویِ خود تا به سوزِ دل

در پای دم‌به‌دم گهر از دیده بارمت

***

حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضعِ توست

فِی‌الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت

***

Description:

English Translation:

O absent one from my sight, I entrust you to God,
My heart has burned, and I cherish you deeply.

Until I draw my shroud under the dust of the earth,
Do not believe that I will let go of your skirt.

Show me the prayer niche of your eyebrow till dawn,
So that I may raise my hands in prayer and embrace you.

If I must go to the Babylonian Harut,
I will perform a hundred kinds of magic to bring you back.

I wish to become your physician, O faithless one,
Inquire after the patient who is waiting for you.

A hundred streams of water I have poured from my eyes,
On the seed of love that I have planted in my heart.

My blood has spilled and given me relief from the pain of love,
I am grateful for the wink of your dagger.

I weep, and my goal from this flood of tears
Is to plant the seed of love in your heart.

Grant me, out of kindness, the favor of approaching you,
So that I may continually drop pearls from my eyes at your feet.

Hafez, wine, a companion, and a rogue are not your state,
In short, you do and then you leave me.