Section 1 - Introduction: Come, let us raise a hand from the heart
بخش ۱ - سرآغاز: بیا تا برآریم دستی ز دل
Come, let us raise our hearts
For tomorrow, we cannot raise them from the mud
بیا تا برآریم دستی ز دل
که نتوان برآورد فردا ز گل
In the autumn season, you won't see a tree
That is not bare from the harsh cold
به فصل خزان در نبینی درخت
که بی برگ ماند ز سرمای سخت
Empty hands of need are raised
They do not return empty from mercy
برآرد تهی دستهای نیاز
ز رحمت نگردد تهیدست باز
Do not think that the door which never closes
Will turn away a raised hand in despair
مپندار از آن در که هرگز نبست
که نومید گردد بر آورده دست
Fate will give him a distinguished robe
Place the value of the fruit in his sleeve
قضا خلعتی نامدارش دهد
قدر میوه در آستینش نهد
All bring obedience and the poor bring need
Come to the doorstep of the one who helps the poor
همه طاعت آرند و مسکین نیاز
بیا تا به درگاه مسکین نواز
Raise your hands like bare branches
For you cannot sit longer without leaves
چو شاخ برهنه برآریم دست
که بی برگ از این بیش نتوان نشست
O Lord, look upon us with generosity
For sin has come from Your servants
خداوندگارا نظر کن به جود
که جرم آمد از بندگان در وجود
Sin comes from the humble servant
In hope of the Lord's forgiveness
گناه آید از بندهٔ خاکسار
به امید عفو خداوندگار
O Generous One, we are nurtured by Your sustenance
We are accustomed to Your grace and kindness
کریما به رزق تو پروردهایم
به انعام و لطف تو خو کردهایم
When the beggar sees grace and kindness
He does not turn away from the benefactor
گدا چون کرم بیند و لطف و ناز
نگردد ز دنبال بخشنده باز
As You made us dear in this world
We have the same hope for the Hereafter
چو ما را به دنیا تو کردی عزیز
به عقبی همین چشم داریم نیز
You grant both honor and disgrace
Your dear one does not see disgrace from anyone
عزیزی و خواری تو بخشی و بس
عزیز تو خواری نبیند ز کس
O God, by Your honor, do not disgrace me
Do not make me ashamed by the humiliation of sin
خدایا به عزت که خوارم مکن
به ذل گنه شرمسارم مکن
Do not put someone like me over my head
From Your hand, even if I bear punishment
مسلط مکن چون منی بر سرم
ز دست تو به گر عقوبت برم
There is no worse evil in the world than this
To suffer cruelty from someone like oneself
به گیتی بتر زین نباشد بدی
جفا بردن از دست همچون خودی
Being ashamed before You is enough for me
Do not make me ashamed before others
مرا شرمساری ز روی تو بس
دگر شرمسارم مکن پیش کس
If your shadow falls upon me
The sky would be the lowest step for me
گرم بر سر افتد ز تو سایهای
سپهرم بود کهترین پایهای
If you crown me and elevate me
Lift me so no one can bring me down
اگر تاج بخشی سر افرازدم
تو بردار تا کس نیندازدم
My body trembles when I remember
The prayers of a distressed person in the sanctuary
تنم میبلرزد چو یاد آورم
مناجات شوریدهای در حرم
Who said, 'O distressed heart
O Lord, forgive me and do not disgrace me'
که میگفت شوریدهٔ دلفگار
الها ببخش و به ذلّم مدار
He kept saying to God with much pleading
Do not cast me away, for no one will take my hand
همیگفت با حق به زاری بسی
میفکن که دستم نگیرد کسی
Call me with kindness and do not drive me away from your door
My head bows only at your threshold
به لطفم بخوان و مران از درم
ندارد به جز آستانت سرم
You know that we are poor and helpless
We are overwhelmed by our commanding selves
تو دانی که مسکین و بیچارهایم
فرو مانده نفس امارهایم
This rebellious self does not relent
For reason can barely rein it in
نمیتازد این نفس سرکش چنان
که عقلش تواند گرفتن عنان
Who can overpower the self and Satan?
The ant cannot fight the leopards
که با نفس و شیطان بر آید به زور؟
مصاف پلنگان نیاید ز مور
O men of Your path, show us the way
Give me refuge from these enemies
به مردان راهت که راهی بده
وز این دشمنانم پناهی بده
O God, by Your Divine Essence
By Your unparalleled and unique attributes
خدایا به ذات خداوندیت
به اوصاف بی مثل و مانندیت
By the response of the pilgrims to the Sacred House
By the one buried in Yathrib, peace be upon him
به لبیک حجاج بیتالحرام
به مدفون یثرب علیهالسلام
By the Takbir of the sword-wielding men
Who count the warriors of battle as women
به تکبیر مردان شمشیر زن
که مرد وغا را شمارند زن
By the adorned obedience of the elders
By the sincerity of the young
به طاعات پیران آراسته
به صدق جوانان نوخاسته
That in that perilous moment
Save us from the shame of double-speaking
که ما را در آن ورطهٔ یک نفس
ز ننگ دو گفتن به فریاد رس
There is hope from those who obey
That they will intercede for the disobedient
امید است از آنان که طاعت کنند
که بی طاعتان را شفاعت کنند
By the pure ones, keep me away from impurity
And if I err, forgive me
به پاکان کز آلایشم دور دار
وگر زلتی رفت معذور دار
The elderly bent over from worship
Their eyes cast downward in shame of sin
به پیران پشت از عبادت دو تا
ز شرم گنه دیده بر پشت پا
Do not close my eyes to happiness
Do not silence my tongue in the time of testimony
که چشمم ز روی سعادت مبند
زبانم به وقت شهادت مبند
Keep the lamp of certainty in my path
Keep my hand from doing wrong
چراغ یقینم فرا راه دار
ز بد کردنم دست کوتاه دار
Turn my eyes away from the unseen
Do not let my hand grasp the undesired
بگردان ز نادیدنی دیدهام
مده دست بر ناپسندیدهام
I am that particle not in Your air
Existence and non-existence are one in my disdain
من آن ذرهام در هوای تو نیست
وجود و عدم ز احتقارم یکی است
A ray from Your sun of grace suffices me
For none sees except in Your light
ز خورشید لطفت شعاعی بسم
که جز در شعاعت نبیند کسم
Look at the one who is better despite the evil
A glance from the king suffices the beggar
بدی را نگه کن که بهتر کس است
گدا را ز شاه التفاتی بس است
If You take me by justice and fairness
I will lament for Your pardon did not promise this
مرا گر بگیری به انصاف و داد
بنالم که عفوم نه این وعده داد
O God, do not drive me away from Your door in disgrace
For no other door will be conceived for me
خدایا به ذلت مران از درم
که صورت نبندد دری دیگرم
And if I went astray for a few days out of ignorance
Now that I have returned, do not close the door on me
ور از جهل غایب شدم روز چند
کنون کآمدم در به رویم مبند
What excuse can I offer for the shame of my impurity?
Except to bring forth my helplessness, O Generous One
چه عذر آرم از ننگ تردامنی؟
مگر عجز پیش آورم کای غنی
I am poor, do not seize me for my sins
The generous one has mercy on the poor
فقیرم به جرم و گناهم مگیر
غنی را ترحم بود بر فقیر
Why should I cry over my weak state?
If I am weak, my refuge is strong
چرا باید از ضعف حالم گریست؟
اگر من ضعیفم پناهم قوی است
O God, we broke the covenant out of heedlessness
What power can effort bring against fate?
خدایا به غفلت شکستیم عهد
چه زور آورد با قضا دست جهد؟
What can come from our efforts?
This point suffices as an excuse for our shortcomings
چه برخیزد از دست تدبیر ما؟
همین نکته بس عذر تقصیر ما
Everything I did, You disrupted
What power does a self have against divinity?
همه هر چه کردم تو بر هم زدی
چه قوت کند با خدایی خودی؟
I do not escape wisdom
For wisdom acts upon me as such
نه من سر ز حکمت به در میبرم
که حکمت چنین میرود بر سرم
Section 1 - Introduction: Come, let us raise a hand from the heart
Book: Bustan