Section 10 - Tale on the Value of Concealing Faults and the Safety of Silence: Someone sat before Dawood Tai.

بخش ۱۰ - حکایت در خاصیت پرده پوشی و سلامت خاموشی: یکی پیش داود طائی نشست

One sat before Daoud Tayyi

And saw such and such a Sufi fallen drunk

یکی پیش داود طائی نشست

که دیدم فلان صوفی افتاده مست

With a turban and robe stained

A group of dogs surrounded him

قی آلوده دستار و پیراهنش

گروهی سگان حلقه پیرامنش

When the elder heard this tale from the youth

He furrowed his brow in displeasure

چو پیر از جوان این حکایت شنید

به آزار از او روی در هم کشید

He became upset and said, 'Oh friend'

Today, a compassionate friend is needed

زمانی بر آشفت و گفت ای رفیق

به کار آید امروز یار شفیق

Go and bring him from that vile position

That is forbidden by the law and disgraceful in the cloak

برو زآن مقام شنیعش بیار

که در شرع نهی است و در خرقه عار

Bring him back, as men bring back the drunken

His reins of health are no longer in hand

به پشتش در آور چو مردان که مست

عنان سلامت ندارد به دست

The listener, with a heavy heart, became despondent

He sank into thought like a donkey in the mud

نیوشنده شد زین سخن تنگدل

به فکرت فرو رفت چون خر به گل

He had no courage to heed the command

Nor the strength to carry the drunken on his shoulder

نه زهره که فرمان نگیرد به گوش

نه یارا که مست اندر آرد به دوش

He twisted for a time, but found no cure

He saw no way to break free from command

زمانی بپیچید و درمان ندید

ره سر کشیدن ز فرمان ندید

He tied it up and, involuntarily, put it on his shoulder

He carried him, and the city stirred with commotion

میان بست و بی اختیارش به دوش

در آورد و شهری بر او عام جوش

One mocked, 'Look at the dervish!'

Oh, the pious, the pure in faith!

یکی طعنه می‌زد که درویش بین

زهی پارسایان پاکیزه دین!

One of the Sufis said, 'They drink wine'

They’ve tied their robe to a dog

یکی صوفیان بین که می خورده‌اند

مرقع به سیکی گرو کرده‌اند

Pointing with a finger, showing others

That one has a heavy head, this one is only half-drunk

اشارت کنان این و آن را به دست

که آن سر گران است و این نیم مست

Better to wear the sword of an enemy's oppression

Than to suffer the turmoil of the town and the public

به گردن بر از جور دشمن حسام

به از شنعت شهر و جوش عوام

He saw misfortune and passed a day in hardship

The unfortunate led him to a place he had

بلا دید و روزی به محنت گذاشت

به ناکام بردش به جایی که داشت

He did not sleep that night, lost in thought and failure

The next day, the elder gave him counsel

شب از فکرت و نامرادی نخفت

دگر روز پیرش به تعلیم گفت

Do not waste your brother’s honor in the streets

Lest your own honor spill out in the town

مریز آبروی برادر به کوی

که دهرت نریزد به شهر آبروی