Section 12 - Story from childhood: I still remember my father's time
بخش ۱۲ - حکایت در عالم طفولیت: ز عهد پدر یادم آید همی
I remember from my father's time
May God's mercy shower on him every moment
ز عهد پدر یادم آید همی
که باران رحمت بر او هر دمی
He bought me a tablet and notebook in my childhood
He bought me a golden ring
که در طفلیم لوح و دفتر خرید
ز بهرم یکی خاتم زر خرید
One day a customer suddenly took it
He traded it for a date from my hand
به در کرد ناگه یکی مشتری
به خرمایی از دستم انگشتری
When a child does not know the value of a ring
It can be taken from him with a sweet
چو نشناسد انگشتری طفل خرد
به شیرینی از وی توانند برد
You also did not know the value of life
That you wasted it in sweet pleasures
تو هم قیمت عمر نشناختی
که در عیش شیرین برانداختی
On Judgment Day when the righteous reach the highest
They ascend from the depths of the earth to the heavens
قیامت که نیکان بر اعلا رسند
ز قعر ثری بر ثریا رسند
You will hang your head in shame
When your deeds are revealed around you
تو را خود بماند سر از ننگ پیش
که گردت برآید عملهای خویش
Brother, be ashamed of evil deeds
Lest you be ashamed in front of the righteous
برادر، ز کار بدان شرم دار
که در روی نیکان شوی شرمسار
On the day when deeds and words are questioned
The strong-willed will tremble with fear
در آن روز کز فعل پرسند و قول
اولوالعزم را تن بلرزد ز هول
In a place where even prophets are terrified
What excuse do you have for sin? Come forward
به جایی که دهشت خورند انبیا
تو عذر گنه را چه داری؟ بیا
Women who perform obedience willingly
Will surpass the impious men
زنانی که طاعت به رغبت برند
ز مردان ناپارسا بگذرند
Are you not ashamed of your manliness
That women are more accepted than you?
تو را شرم ناید ز مردی خویش
که باشد زنان را قبول از تو بیش؟
Women have a specific excuse
Which occasionally keeps them from obedience
زنان را به عذری معین که هست
ز طاعت بدارند گه گاه دست
You sit idly without an excuse like a woman
O less than a woman, do not boast of manliness
تو بی عذر یک سو نشینی چو زن
رو ای کم ز زن، لاف مردی مزن
What eloquence can I possess?
Thus spoke the king of words, Anvari
مرا خود چه باشد زبان آوری
چنین گفت شاه سخن عنصری
When you deviate from truth, you bend
What man is less than a woman?
چو از راستی بگذری خم بود
چه مردی بود کز زنی کم بود؟
Nurture your soul with joy and delight
In times, consider the enemy as strong
به ناز و طرب نفس پرورده گیر
به ایام دشمن قوی کرده گیر
Someone was raising a wolf cub
When it grew up, it tore its master apart
یکی بچهٔ گرگ میپرورید
چو پرورده شد خواجه بر هم درید
When lying on the side of life, surrendering to sleep
An eloquent speaker approached and said
چو بر پهلوی جان سپردن بخفت
زبان آوری در سرش رفت و گفت
You nurture such a dear enemy
Don't you know that you will inevitably be hurt by him?
تو دشمن چنین نازنین پروری
ندانی که ناچار زخمش خوری؟
Did not Satan mock us,
Saying nothing but bad deeds come from them?
نه ابلیس در حق ما طعنه زد
کز اینان نیاید به جز کار بد؟
Alas for the evils in our souls,
For I fear Satan's suspicion may be true
فغان از بدیها که در نفس ماست
که ترسم شود ظن ابلیس راست
When the accursed was pleased with our wrath,
God cast him out for our sake
چو ملعون پسند آمدش قهر ما
خدایش بینداخت از بهر ما
How can we raise our heads from this shame and disgrace,
When we are at peace with him and at war with the Truth?
کجا سر برآریم از این عار و ننگ
که با او به صلحیم و با حق به جنگ
A friend's gaze rarely turns to you
When your face is turned towards the enemy
نظر دوست نادر کند سوی تو
چو در روی دشمن بود روی تو
If you want a friend to benefit from him
You should not obey the enemy
گرت دوست باید کز او بر خوری
نباید که فرمان دشمن بری
It is not right to be estranged from a friend
While choosing the enemy as a companion
روا دارد از دوست بیگانگی
که دشمن گزیند به همخانگی
Don't you know that a friend steps in less
When he sees the enemy in the house?
ندانی که کمتر نهد دوست پای
چو بیند که دشمن بود در سرای؟
With black money, what will you buy
That you will forsake the love of Yusuf?
به سیم سیه تا چه خواهی خرید
که خواهی دل از مهر یوسف برید؟
If you are wise, do not turn away from a friend
For the enemy cannot look after you
تو از دوست گر عاقلی بر مگرد
که دشمن نیارد نگه در تو کرد
Section 12 - Story from childhood: I still remember my father's time
Book: Bustan