Section 14 - Story: Someone deceitfully took people's wealth

بخش ۱۴ - حکایت: یکی مال مردم به تلبیس خورد

Someone deceitfully took the people's wealth

When he rose, he cursed Satan

یکی مال مردم به تلبیس خورد

چو برخاست لعنت بر ابلیس کرد

Satan said to him on the way

I have never seen such a fool

چنین گفتش ابلیس اندر رهی

که هرگز ندیدم چنین ابلهی

You are at peace with me, O so-and-so

Why do you raise your head in battle against me?

تو را با من است ای فلان، آشتی

به جنگم چرا گردن افراشتی؟

It is a pity that the ugly demon's command

Will be written on you by the angel's hand

دریغ است فرمودهٔ دیو زشت

که دست ملک بر تو خواهد نبشت

You allow your ignorance and recklessness

So that the pure ones write down your impurity

روا داری از جهل و ناباکیت

که پاکان نویسند ناپاکیت

Find a way and seek peace

Raise an intercessor and offer an excuse

طریقی به دست آر و صلحی بجوی

شفیعی برانگیز و عذری بگوی

For not even a moment will safety be granted

When the cup of time is filled

که یک لحظه صورت نبندد امان

چو پیمانه پر شد به دور زمان

And if you have no power to act

Raise your hands in supplication like the helpless

وگر دست قدرت نداری به کار

چو بیچارگان دست زاری بر آر

If your evil deeds have gone beyond measure

Admit your wrongs, and good will come

گرت رفت از اندازه بیرون بدی

چو گفتی که بد رفت نیک آمدی

Rise up when you see the path of peace open

So that repentance may suddenly be achieved

فرا شو چو بینی ره صلح باز

که ناگه در توبه گردد فراز

Do not bear the burden of sin, O son

For the porter becomes helpless on the journey

مرو زیر بار گنه ای پسر

که حمال عاجز بود در سفر

You must hasten after the righteous men

For whoever sought happiness found it

پی نیک‌مردان بباید شتافت

که هر کاین سعادت طلب کرد یافت

But you follow a base demon

I do not know how you will reach the righteous?

ولیکن تو دنبال دیو خسی

ندانم که در صالحان چون رسی؟

The Prophet is an intercessor for someone

Who follows the path of the Prophet's law

پیمبر کسی را شفاعتگر است

که بر جادهٔ شرع پیغمبر است

Walk the straight path to reach your destination

You are not on the path, hence your lagging behind

ره راست رو تا به منزل رسی

تو بر ره نه ای زین قبل واپسی

Like an ox whose eyes are bound by the miller

Running until night, still in the same place

چو گاوی که عصار چشمش ببست

دوان تا به شب، شب همانجا که هست

A mud-stained person took the path to the mosque

Surprised by his misfortune

گل آلوده‌ای راه مسجد گرفت

ز بخت نگون بود اندر شگفت

Someone rebuked him saying 'Tabat Yadaak'

Do not enter the pure place with a soiled garment

یکی زجر کردش که تبت یداک

مرو دامن آلوده بر جای پاک

I felt pity in my heart for this

For paradise is pure and delightful

مرا رقتی در دل آمد بر این

که پاک است و خرم بهشت برین

In that hopeful place of the pure

What place does the mud-stained sinner have?

در آن جای پاکان امیدوار

گل آلودهٔ معصیت را چه کار؟

He who obeys will gain paradise

One must have capital for transactions

بهشت آن ستاند که طاعت برد

کرا نقد باید بضاعت برد

Do not delay, wash the dust of sin from your garment

Lest the stream from above suddenly stops

مکن، دامن از گرد زلت بشوی

که ناگه ز بالا ببندند جوی

Do not say the bird of fortune has flown from my grasp

You still hold its rein in your hand

مگو مرغ دولت ز قیدم بجست

هنوزش سر رشته داری به دست

Even if it's late, be active and quick

There is no real grief in being late

وگر دیر شد گرم رو باش و چست

ز دیر آمدن غم ندارد درست

Fate has not yet bound your hands from pleading

Raise your hands in supplication to the Creator

هنوزت اجل دست خواهش نبست

بر آور به درگاه دادار دست

Do not sleep, O happily sleeping sinner, rise

Shed tears for your sins as an excuse

مخسب ای گنه کار خوش خفته، خیز

به عذر گناه آب چشمی بریز

When necessity dictates that honor

They will pour over this dust of the street

چو حکم ضرورت بود کآبروی

بریزند باری بر این خاک کوی

If you have no honor left, bring forth an intercessor

Someone who has more honor than you

ور آبت نماند شفیع آر پیش

کسی را که هست آبروی از تو بیش

If God drives me away in anger

I will bring the spirits of the great as intercessors

به قهر ار براند خدای از درم

روان بزرگان شفیع آورم