Section 15 - A Tale of Majnun and His True Love: Someone told Majnun, ‘O virtuous one...’

بخش ۱۵ - حکایت مجنون و صدق محبت او: به مجنون کسی گفت کای نیک پی

Someone said to Majnun, ‘O righteous one,

What happened that you no longer come to life?’

به مجنون کسی گفت کای نیک پی

چه بودت که دیگر نیایی به حی؟

‘Has the madness of Layla not remained in your head,

Has your imagination changed, and no desire remains?’

مگر در سرت شور لیلی نماند

خیالت دگر گشت و میلی نماند؟

When the poor man heard this, he wept bitterly,

‘O master, take my hand from the hem of your robe.’

چو بشنید بیچاره بگریست زار

که ای خواجه دستم ز دامن بدار

I myself have a wounded heart and a torn soul,

You too, are salt upon my wounds.

مرا خود دلی دردمند است ریش

تو نیزم نمک بر جراحت مریش

Separation is not a reason for patience,

For much separation was essential.

نه دوری دلیل صبوری بود

که بسیار دوری ضروری بود

He said, ‘O loyal one, of fortunate nature,

Tell the message you carry to Layla.’

بگفت ای وفادار فرخنده خوی

پیامی که داری به لیلی بگوی

He replied, ‘Do not take my name to the friend,

For my name is of no worth where he is.’

بگفتا مبر نام من پیش دوست

که حیف است نام من آنجا که اوست