Section 17 - A Story on Humility and Need: From a ruin, a ragged mystic.
بخش ۱۷ - حکایت در معنی تواضع و نیازمندی: ز ویرانه عارفی ژنده پوش
From the ruins of a tattered Sufi
The sound of a dog's bark reached his ear
ز ویرانهٔ عارفی ژنده پوش
یکی را نباح سگ آمد به گوش
He thought to himself, why is a dog here?
And then asked, where is the righteous dervish?
به دل گفت گویی سگ اینجا چراست؟
درآمد که درویش صالح کجاست؟
He saw no sign of the dog, neither in front nor behind
Except for the Sufi, no one else was seen there
نشان سگ از پیش و از پس ندید
به جز عارف آنجا دگر کس ندید
Ashamed, he began to turn back
For he was embarrassed to discuss this mystery
خجل باز گردیدن آغاز کرد
که شرم آمدش بحث این راز کرد
He heard from within the Sufi the sound of footsteps
The Sufi called out, 'Who knocks at the door? Come in!'
شنید از درون عارف آواز پای
هلا گفت بر در چه پایی؟ در آی
Do not think, O my enlightened eye
That it was the dog barking from here, it was I
مپندار ای دیدهٔ روشنم
کز ایدر سگ آواز کرد، این منم
When I saw that he was buying misery
I cast aside pride, opinion, and intellect
چو دیدم که بیچارگی میخرد
نهادم ز سر کبر و رای و خرد
Like a dog, I barked at his door many times
For I saw no one more miserable than the dog
چو سگ بر درش بانگ کردم بسی
که مسکین تر از سگ ندیدم کسی
If you wish to reach a high rank
You must ascend through the slope of humility
چو خواهی که در قدر والا رسی
ز شیب تواضع به بالا رسی
In this presence, those who took the seat of honor
Were those who humbled their own worth
در این حضرت آنان گرفتند صدر
که خود را فروتر نهادند قدر
When the flood came with terror and force
It fell from the height to the depth
چو سیل اندر آمد به هول و نهیب
فتاد از بلندی به سر در نشیب
Like a dewdrop, it fell, humble and weak
And the affection of the heavens carried it to the mountaintop
چو شبنم بیفتاد مسکین و خرد
به مهر آسمانش به عیوق برد
Section 17 - A Story on Humility and Need: From a ruin, a ragged mystic.
Book: Bustan