Section 19 - A statement on virtue and vice and their consequences: A good person is never bad
بخش ۱۹ - گفتار اندر نکوکاری و بدکاری و عاقبت آنها: نکوکار مردم نباشد بدش
The benevolent person is not bad
No one does evil to whom good befalls
نکوکار مردم نباشد بدش
نورزد کسی بد که نیک افتدش
The troublemaker falls into trouble
Like a scorpion that becomes less with its home
شر انگیز هم بر سر شر شود
چو کژدم که با خانه کمتر شود
If no one's benefit lies in your nature
Such a gem and a hard rock are the same
اگر نفع کس در نهاد تو نیست
چنین گوهر و سنگ خارا یکی است
I spoke wrongly, O friend with noble character
For there is benefit in iron, stone, and copper
غلط گفتم ای یار شایسته خوی
که نفع است در آهن و سنگ و روی
Such a person is dead in disgrace
That a stone has more virtue than him
چنین آدمی مرده به ننگ را
که بر وی فضیلت بود سنگ را
Not every human is better than a beast
For a beast is better than a bad human
نه هر آدمی زاده از دد به است
که دد ز آدمی زادهٔ بد به است
Better than a beast is a wise human
Not a human who acts like a beast among people
به است از دد انسان صاحب خرد
نه انسان که در مردم افتد چو دد
When a human knows nothing but eating and sleeping
What virtue does he have over animals?
چو انسان نداند به جز خورد و خواب
کدامش فضیلت بود بر دواب؟
The unfortunate rider without a guide
The walker surpasses him in journeying
سوار نگون بخت بی راهرو
پیاده برد ز او به رفتن گرو
No one sowed the seed of goodness
That did not reap the harvest of satisfaction
کسی دانهٔ نیکمردی نکاشت
کز او خرمن کام دل برنداشت
We have never heard in our lifetime
That goodness came to an evil person
نه هرگز شنیدیم در عمر خویش
که بدمرد را نیکی آمد به پیش
Section 19 - A statement on virtue and vice and their consequences: A good person is never bad
Book: Bustan