Section 20 - The story of a cruel officer: A man fell into a well

بخش ۲۰ - حکایت شحنه مردم آزار: گزیری به چاهی در افتاده بود

A scoundrel had fallen into a well

Whose terror made even a lion afraid

گزیری به چاهی در افتاده بود

که از هول او شیر نر ماده بود

The ill-minded person saw nothing but evil

He fell and saw no one more helpless than himself

بداندیش مردم به جز بد ندید

بیافتاد و عاجزتر از خود ندید

All night he cried and wailed without sleep

Someone hit him with a stone and said:

همه شب ز فریاد و زاری نخفت

یکی بر سرش کوفت سنگی و گفت:

Did you ever come to anyone's aid

That you now seek help today?

تو هرگز رسیدی به فریاد کس

که می‌خواهی امروز فریادرس؟

You sowed seeds of cruelty

See, therefore, what you have reaped

همه تخم نامردمی کاشتی

ببین لاجرم بر که برداشتی

Who will put a balm on your wounded soul

When hearts lament from your wounds?

که بر جان ریشت نهد مرهمی

که دلها ز ریشت بنالد همی؟

You dug a well for us on the way

Therefore, you fell into the well yourself

تو ما را همی چاه کندی به راه

به سر لاجرم در فتادی به چاه

Two types serve the elite and the common folk

One is good-natured, the other ill-named

دو کس چه کنند از پی خاص و عام

یکی نیک‌محضر، دگر زشت‌نام

One quenches a thirsty throat

The other causes people to fall up to their necks

یکی تشنه را تا کند تازه حلق

دگر تا به گردن در افتند خلق

If you do evil, do not expect good

For a thornbush never bears grapes

اگر بد کنی چشم نیکی مدار

که هرگز نیارد گز انگور بار

Do not think, O sower of barley in autumn

That you will harvest wheat in due time

نپندارم ای در خزان کشته جو

که گندم ستانی به وقت درو

If you nurture a Zaqqum tree with your soul

Do not ever think you will eat from it

درخت زقوم ار به جان پروری

مپندار هرگز کز او بر خوری

A wild oleander tree does not produce dates

As you sow, so shall you reap

رطب ناورد چوب خرزهره بار

چو تخم افکنی، بر همان چشم دار