Section 20 - The story of a cruel officer: A man fell into a well
بخش ۲۰ - حکایت شحنه مردم آزار: گزیری به چاهی در افتاده بود
A scoundrel had fallen into a well
Whose terror made even a lion afraid
گزیری به چاهی در افتاده بود
که از هول او شیر نر ماده بود
The ill-minded person saw nothing but evil
He fell and saw no one more helpless than himself
بداندیش مردم به جز بد ندید
بیافتاد و عاجزتر از خود ندید
All night he cried and wailed without sleep
Someone hit him with a stone and said:
همه شب ز فریاد و زاری نخفت
یکی بر سرش کوفت سنگی و گفت:
Did you ever come to anyone's aid
That you now seek help today?
تو هرگز رسیدی به فریاد کس
که میخواهی امروز فریادرس؟
You sowed seeds of cruelty
See, therefore, what you have reaped
همه تخم نامردمی کاشتی
ببین لاجرم بر که برداشتی
Who will put a balm on your wounded soul
When hearts lament from your wounds?
که بر جان ریشت نهد مرهمی
که دلها ز ریشت بنالد همی؟
You dug a well for us on the way
Therefore, you fell into the well yourself
تو ما را همی چاه کندی به راه
به سر لاجرم در فتادی به چاه
Two types serve the elite and the common folk
One is good-natured, the other ill-named
دو کس چه کنند از پی خاص و عام
یکی نیکمحضر، دگر زشتنام
One quenches a thirsty throat
The other causes people to fall up to their necks
یکی تشنه را تا کند تازه حلق
دگر تا به گردن در افتند خلق
If you do evil, do not expect good
For a thornbush never bears grapes
اگر بد کنی چشم نیکی مدار
که هرگز نیارد گز انگور بار
Do not think, O sower of barley in autumn
That you will harvest wheat in due time
نپندارم ای در خزان کشته جو
که گندم ستانی به وقت درو
If you nurture a Zaqqum tree with your soul
Do not ever think you will eat from it
درخت زقوم ار به جان پروری
مپندار هرگز کز او بر خوری
A wild oleander tree does not produce dates
As you sow, so shall you reap
رطب ناورد چوب خرزهره بار
چو تخم افکنی، بر همان چشم دار
Section 20 - The story of a cruel officer: A man fell into a well
Book: Bustan