Section 22 - Tale: A young man troubled by an incompatible spouse.

بخش ۲۲ - حکایت: جوانی ز ناسازگاری جفت

A young man, distressed by his unruly mate,

Complained to an elder, stating his state.

جوانی ز ناسازگاریِ جُفت

بِرِ پیرمردی بنالید و گفت

This burden I bear from my overpowering foe

Is as heavy as the millstone below.

گران‌باری از دست این خصمِ چیر

چنان می‌برم کآسیاسنگِ زیر

Endure it with strength, said the elder wise,

No one regrets patience; it's a noble prize.

به سختی بنه گفتش، ای خواجه، دل

کس از صبر کردن نگردد خجل

At night, be the upper stone, O house destroyer,

Why not the lower stone during the day’s toil?

به شب سنگ بالایی ای خانه‌سوز

چرا سنگ زیرین نباشی به روز؟

If from a rosebush you’ve enjoyed delight,

It’s fair to bear its thorns without spite.

چو از گُلبنی دیده باشی خوشی

روا باشد اَر بارِ خارش کِشی

The tree whose fruits you constantly consume,

Endure its thorns, even in gloom.

درختی که پیوسته بارَش خوری

تحمل کن آنگه که خارَش خوری