Section 3 - Story: An elderly person went to the physician
بخش ۳ - حکایت: کهنسالی آمد به نزد طبیب
An old man came to the doctor
From his moaning, he was close to dying
کهنسالی آمد به نزد طبیب
ز نالیدنش تا به مردن قریب
Place your hand on my vein, O wise one
For my foot can no longer rise from its place
که دستم به رگ بر نه، ای نیک رای
که پایم همی بر نیاید ز جای
This bent frame of mine
Is like it has sunk into the mud
بدین ماند این قامت خفتهام
که گویی به گل در فرو رفتهام
Go, and disconnect your hand from the world
For your foot will rise from the mud on Judgment Day
برو، گفت دست از جهان در گسل
که پایت قیامت برآید ز گل
Do not seek the joys of youth from the elderly
For flowing water does not return to the stream
نشاط جوانی ز پیران مجوی
که آب روان باز ناید به جوی
If in your youth you were active
In your old age, be wise and prudent
اگر در جوانی زدی دست و پای
در ایّام پیری بِهُش باش و رای
When the span of life passes forty
Do not struggle, for your life has passed its peak
چو دوران عمر از چهل درگذشت
مزن دست و پا کآبت از سر گذشت
Joy fled from me then
When my evening turned to dawn
نشاط از من آن گه رمیدن گرفت
که شامم سپیده دمیدن گرفت
Desires must be cast out
For the time for play is over
بباید هوس کردن از سر به در
که دور هوسبازی آمد به سر
How can my heart be refreshed by greenery
When greenery will grow from my grave?
به سبزه کجا تازه گردد دلم
که سبزه بخواهد دمید از گلم؟
Roaming in the air and desires
We passed over many people's graves
تفرجکنان در هوا و هوس
گذشتیم بر خاک بسیار کس
Those who are now hidden in the unseen
Will come and pass over our graves
کسانی که دیگر به غیب اندرند
بیایند و بر خاک ما بگذرند
Alas, the season of youth has passed
Life passed in play and amusement
دریغا که فصل جوانی برفت
به لهو و لعب زندگانی برفت
Alas, such soul-nourishing times
That passed over us like lightning
دریغا چنان روحپرور زمان
که بگذشت بر ما چو برق یمان
I wore that madness and consumed this
I didn't pay attention to the sorrow of faith
ز سودای آن پوشم و این خورم
نپرداختم تا غم دین خورم
Alas, we got preoccupied with vanity
We stayed away from truth and became heedless
دریغا که مشغول باطل شدیم
ز حق دور ماندیم و غافل شدیم
How well the teacher said to the child
We did nothing, and time passed
چه خوش گفت با کودک آموزگار
که: کاری نکردیم و شد روزگار
Section 3 - Story: An elderly person went to the physician
Book: Bustan