Section 6 - Story: Fate severed the lifeline of a living being

بخش ۶ - حکایت: قضا زنده‌ای را رگ جان برید

Fate cut the life vein of a living person

Another person tore their collar in grief over his death

قضا زنده‌ای را رگ جان برید

دگر کس به مرگش گریبان درید

A sharp-witted observer said

When he heard the cries and lamentations

چنین گفت بیننده‌ای تیز هوش

چو فریاد و زاری رسیدش به گوش

If the dead had power over themselves

They would have torn their shroud

ز دست شما مرده بر خویشتن

گرش دست بودی دریدی کفن

Do not twist in so much sorrow and pain

For I prepared two days ahead of you

که چندین ز تیمار و دردم مپیچ

که روزی دو پیش از تو کردم بسیچ

Have you forgotten your own death?

That death weakened and wounded you

فراموش کردی مگر مرگ خویش

که مرگ منت ناتوان کرد و ریش

Indeed, he who scatters flowers on the dead

Does not grieve for the dead but for himself

محقق که بر مرده ریزد گلش

نه بر وی که بر خود بسوزد دلش

For the separation from a child who went into the earth

Why do you lament? He came pure and left pure

ز هجران طفلی که در خاک رفت

چه نالی؟ که پاک آمد و پاک رفت

You came pure, be vigilant and pure

For it is a disgrace to go to the earth impure

تو پاک آمدی بر حذر باش و پاک

که ننگ است ناپاک رفتن به خاک

Now you must tie this bird's feet

Not when the reins have slipped from your hand

کنون باید این مرغ را پای بست

نه آنگه که سررشته بردت ز دست

You have sat in many others' places

Another will sit in your place

نشستی به جای دگر کس بسی

نشیند به جای تو دیگر کسی

Whether you are a hero or a sword wielder

You will not take anything but a shroud

اگر پهلوانی و گر تیغزن

نخواهی به در بردن الا کفن

If the wild donkey breaks its tether

When it stays in the sand, it becomes shackled

خر وحش اگر بگسلاند کمند

چو در ریگ ماند شود پای بند

Your strength is limited as well

As long as your foot has not sunk into the grave's sand

تو را نیز چندان بود دست زور

که پایت نرفته‌ست در ریگ گور

Do not set your heart on this old place

For the dome will not last on it forever

منه دل بر این سالخورده مکان

که گنبد نپاید بر او گردکان

When yesterday is gone and tomorrow hasn't arrived

Account for this one breath that exists

چو دی رفت و فردا نیامد به دست

حساب از همین یک نفس کن که هست