Section 6 - Story: Fate severed the lifeline of a living being
بخش ۶ - حکایت: قضا زندهای را رگ جان برید
Fate cut the life vein of a living person
Another person tore their collar in grief over his death
قضا زندهای را رگ جان برید
دگر کس به مرگش گریبان درید
A sharp-witted observer said
When he heard the cries and lamentations
چنین گفت بینندهای تیز هوش
چو فریاد و زاری رسیدش به گوش
If the dead had power over themselves
They would have torn their shroud
ز دست شما مرده بر خویشتن
گرش دست بودی دریدی کفن
Do not twist in so much sorrow and pain
For I prepared two days ahead of you
که چندین ز تیمار و دردم مپیچ
که روزی دو پیش از تو کردم بسیچ
Have you forgotten your own death?
That death weakened and wounded you
فراموش کردی مگر مرگ خویش
که مرگ منت ناتوان کرد و ریش
Indeed, he who scatters flowers on the dead
Does not grieve for the dead but for himself
محقق که بر مرده ریزد گلش
نه بر وی که بر خود بسوزد دلش
For the separation from a child who went into the earth
Why do you lament? He came pure and left pure
ز هجران طفلی که در خاک رفت
چه نالی؟ که پاک آمد و پاک رفت
You came pure, be vigilant and pure
For it is a disgrace to go to the earth impure
تو پاک آمدی بر حذر باش و پاک
که ننگ است ناپاک رفتن به خاک
Now you must tie this bird's feet
Not when the reins have slipped from your hand
کنون باید این مرغ را پای بست
نه آنگه که سررشته بردت ز دست
You have sat in many others' places
Another will sit in your place
نشستی به جای دگر کس بسی
نشیند به جای تو دیگر کسی
Whether you are a hero or a sword wielder
You will not take anything but a shroud
اگر پهلوانی و گر تیغزن
نخواهی به در بردن الا کفن
If the wild donkey breaks its tether
When it stays in the sand, it becomes shackled
خر وحش اگر بگسلاند کمند
چو در ریگ ماند شود پای بند
Your strength is limited as well
As long as your foot has not sunk into the grave's sand
تو را نیز چندان بود دست زور
که پایت نرفتهست در ریگ گور
Do not set your heart on this old place
For the dome will not last on it forever
منه دل بر این سالخورده مکان
که گنبد نپاید بر او گردکان
When yesterday is gone and tomorrow hasn't arrived
Account for this one breath that exists
چو دی رفت و فردا نیامد به دست
حساب از همین یک نفس کن که هست
Section 6 - Story: Fate severed the lifeline of a living being
Book: Bustan