Section 6 - Tale: A Sufi was humiliated by his stomach and desires.

بخش ۶ - حکایت: شکم صوفیی را زبون کرد و فرج

The stomach of a Sufi made him weak and gave him relief

He spent two dinars on each of his two desires

شکم صوفیی را زبون کرد و فرج

دو دینار بر هر دوان کرد خرج

One of his friends quietly asked him

What did you do with the two dinars? He replied

یکی گفتش از دوستان در نهفت

چه کردی بدین هر دو دینار؟ گفت

With one dinar, I drove away my joy

With the other, I filled my stomach with food

به دیناری از پشت راندم نشاط

به دیگر، شکم را کشیدم سماط

I acted disgracefully and foolishly

For this still didn’t fill, and that remained empty

فرومایگی کردم و ابلهی

که این همچنان پر نشد وآن تهی

Whether the food is delicate or hasty

When it comes late, it tastes better

غذا گر لطیف است و گر سرسری

چو دیرت به دست اوفتد خوش خوری

The wise one only lays his head on the pillow

When sleep, by force, captures him in its snare

سر آنگه به بالین نهد هوشمند

که خوابش به قهر آورد در کمند

Do not speak until you find the opportunity

If you do not see the field, hold back your words

مجال سخن تا نیابی مگوی

چو میدان نبینی نگه دار گوی

Do not go beyond your limits, especially with a woman

Do not, like a madman, draw a sword on yourself

وز اندازه بیرون، مرو پیش زن

نه دیوانه‌ای تیغ بر خود مزن

To arouse desire with indifference

Is like spilling your own blood with desire

به بی رغبتی شهوت انگیختن

به رغبت بود خون خود ریختن