Section 7 - A Tale of Sacrifice in Love: A thirsty one spoke while surrendering his soul...

بخش ۷ - حکایت در فدا شدن اهل محبت و غنیمت شمردن: یکی تشنه می‌گفت و جان می‌سپرد

A thirsty one spoke, surrendering his soul,

How blessed is the one who dies in water's role.

یکی تشنه می‌گفت و جان می‌سپرد

خنک نیکبختی که در آب مرد

A young one said, 'What an odd thing to say,

How can one die with either dry or wet lips today?'

بدو گفت نابالغی کای عجب

چو مُردی چه سیراب و چه خشک لب

He replied, 'At last I’ll wet my mouth with water’s grace,

To preserve my soul’s sweetness in its rightful place.'

بگفتا نه آخر دهان تر کنم

که تا جان شیرینش در سر کنم؟

A thirsty one falls into deep waters’ hold,

Who knows if the drowned one is quenched, or cold?

فتد تشنه در آبدان عمیق

که داند که سیراب میرد غریق

If you are a lover, take his hem with care,

And if he asks for your life, take it and bear.

اگر عاشقی دامن او بگیر

وگر گویدت جان بده، گو بگیر

You’ll taste the paradise of ease and delight,

When you pass through hell, as a soul in flight.

بهشت‌ِ تن‌آسانی آنگه خوری

که بر دوزخ نیستی بگذری

The heart of the laborer endures with pain,

But when the harvest comes, they rest with gain.

دل تخم‌کاران بود رنج‌کش

چو خرمن برآید بخسبند خوش

In this gathering, the one who wins the prize,

Is the one who reaches the cup in the final rise.

در این مجلس آن‌کس به کامی رسید

که در دور آخر به جامی رسید