Section 7 - Story on awakening from the slumber of heedlessness: A beautiful one captured Jam's heart

بخش ۷ - حکایت در معنی بیداری از خواب غفلت: فرو رفت جم را یکی نازنین

Jam descended into the grave, a dear one

His shroud was like silken threads

فرو رفت جم را یکی نازنین

کفن کرد چون کرمش ابریشمین

He rose from the tomb after a few days

To weep for him with lament and sorrow

به دخمه برآمد پس از چند روز

که بر وی بگرید به زاری و سوز

When he saw his silk shroud decayed

He said to himself in thought

چو پوسیده دیدش حریرین کفن

به فکرت چنین گفت با خویشتن

I had driven away worms with force

The grave worms drove them away again

من از کرم برکنده بودم به زور

بکندند از او باز کرمان گور

In this garden, no cypress grew tall

Without the wind of fate uprooting it

در این باغ سروی نیامد بلند

که باد اجل بیخش از بن نکند

Fate did not create a Yusuf of beauty

Without a whale devouring his grave like Yunus

قضا نقش یوسف جمالی نکرد

که ماهی گورش چو یونس نخورد

Two verses once made my heart burn

As a singer said with a lute

دو بیتم جگر کرد روزی کباب

که می‌گفت گوینده‌ای با رباب

Alas, many days will pass without us

Flowers will bloom and spring will blossom

دریغا که بی ما بسی روزگار

بروید گل و بشکفد نوبهار

Many months of Tir, Dey, and Ordibehesht will come

When we are earth and brick

بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت

برآید که ما خاک باشیم و خشت

Section 7 - Story on awakening from the slumber of heedlessness: A beautiful one captured Jam's heart

Book: Bustan

Author: Saadi Moshrefoldin Mosleh ebn Abdollah