Section 8 - Story: A pious person devoted to God
بخش ۸ - حکایت: یکی پارسا سیرت حق پرست
A pious man, devout to the truth
Came across a golden brick
یکی پارسا سیرت حق پرست
فتادش یکی خشت زرین به دست
It dazzled his intelligent mind
That the thought darkened his bright heart
سر هوشمندش چنان خیره کرد
که سودا دل روشنش تیره کرد
All night he pondered over this treasure and wealth
So that it would never perish while he lived
همه شب در اندیشه کاین گنج و مال
در او تا زیم ره نیابد زوال
No longer did he want to bow in humility
Not needing to bend and straighten before anyone
دگر قامت عجزم از بهر خواست
نباید بر کس دوتا کرد و راست
I will build a house with a marble foundation
With trees of raw aloe for its roof
سرایی کنم پای بستش رخام
درختان سقفش همه عود خام
A special room for friends
Inside the room, a garden in the courtyard
یکی حجره خاص از پی دوستان
در حجره اندر سرا بوستان
I wore out stitching patch upon patch
The heat of the hearth burned my eyes and brain
بفرسودم از رقعه بر رقعه دوخت
تف دیگدان چشم و مغزم بسوخت
Now subordinates will cook my meals
I will nurture my soul in comfort
دگر زیردستان پزندم خورش
به راحت دهم روح را پرورش
This hard mattress killed my rest
Henceforth, I will spread luxurious rugs
به سختی بکشت این نمد بسترم
روم زین سپس عبقری گسترم
His thoughts turned to fantasies and colorful dreams
A crab's claw grasped his brain
خیالش خرف کرد و کالیوه رنگ
به مغزش فرو برده خرچنگ چنگ
He had no peace for prayer and secrets
He had no time for food, sleep, remembrance, or prayer
فراغ مناجات و رازش نماند
خور و خواب و ذکر و نمازش نماند
He went into the desert, intoxicated with delusion
He could not find a place to rest
به صحرا برآمد سر از عشوه مست
که جایی نبودش قرار نشست
Someone was kneading mud over a grave
To make a brick for the grave from that mud
یکی بر سر گور گل می سرشت
که حاصل کند زآن گل گور خشت
The old man pondered for a moment
Saying, 'O short-sighted soul, take heed'
به اندیشه لختی فرو رفت پیر
که ای نفس کوته نظر پند گیر
Why do you bind your heart to this golden brick
When one day they will make a brick from your clay?
چه بندی در این خشت زرین دلت
که یک روز خشتی کنند از گلت؟
Greed does not have such a wide mouth
That a single morsel can close it
طمع را نه چندان دهان است باز
که بازش نشیند به یک لقمه آز
Stop, O lowly one, from this brick
For the Jeyhun River cannot be dammed with a single brick
بدار ای فرومایه زین خشت دست
که جیحون نشاید به یک خشت بست
You, heedless in thoughts of profit and wealth
Your life's capital is being trampled
تو غافل در اندیشهٔ سود و مال
که سرمایهٔ عمر شد پایمال
The dust of the air has blinded your wisdom
The poison of desire has burned your life
غبار هوا چشم عقلت بدوخت
سموم هوس کشت عمرت بسوخت
Remove the kohl of heedlessness from your eyes
For tomorrow you will be kohl in the eye of the earth
بکن سرمهٔ غفلت از چشم پاک
که فردا شوی سرمه در چشم خاک
Section 8 - Story: A pious person devoted to God
Book: Bustan