Hekayat 21: A troublemaker threw a stone at a righteous person.

حکایت شماره ۲۱: مردم‌آزاری را حکایت کنند که سنگی بر سر صالحی زد. ...

They tell a story of a tormentor who threw a stone at the head of a pious man. The dervish had no opportunity for revenge. He kept the stone until a time when the king became angry with that soldier and threw him into a well. The dervish went in and struck him on the head with the stone. He said: Who are you and why did you hit me with this stone? He said: I am so-and-so, and this is the same stone that you hit me on the head with on such-and-such date. He said: Where have you been all this time? He said: I was apprehensive of your position. Now that I see you in the well, I considered the opportunity a prize.

مردم‌آزاری را حکایت کنند که سنگی بر سر صالحی زد. درویش را مجالِ انتقام نبود. سنگ را نگاه همی‌داشت تا زمانی که مَلِک را بر آن لشکری خشم آمد و در چاه کرد. درویش اندر آمد و سنگ در سرش کوفت. گفتا: تو کیستی و مرا این سنگ چرا زدی؟ گفت: من فلانم و این همان سنگ است که در فلان تاریخ بر سر من زدی. گفت: چندین روزگار کجا بودی؟ گفت: از جاهت اندیشه همی‌کردم. اکنون که در چاهت دیدم، فرصت غنیمت دانستم.

A vile person whom you see fortunate

Wise men have surrendered their choice

ناسزایی را که بینی بخت‌یار

عاقلان تسلیم کردند اختیار

Since you do not have sharp predator's claws

It is better to engage in less conflict with beasts

چون نداری ناخنِ درّنده تیز

با دَدان آن بِه که کم گیری ستیز

Whoever wrestled with an arm of steel

Has injured his own poor forearm

هر که با پولاد بازو، پنجه کرد

ساعدِ مسکینِ خود را رنجه کرد

Wait until time binds his hand

Then, to the delight of friends, extract his brain

باش تا دستش ببندد روزگار

پس به کامِ دوستان مغزش بر آر