Hekayat 40: A king received a Chinese maid.
حکایت شماره ۴۰: یکی را از ملوک، کنیزکی چینی آوردند. خواست تا در ...
A Chinese slave girl was brought to one of the kings. He wanted to be with her in a state of drunkenness. The slave girl resisted. The king became angry and gave her to a black man whose upper lip extended beyond his nostrils and whose lower lip hung down to his collar. A figure from whose appearance Sakhraljinn would flee and from whose side Ayn al-Qatr would rot.
یکی را از مُلوک، کنیزکی چینی آوردند. خواست تا در حالتِ مستی با وی جمع آید. کنیزک ممانعت کرد. مَلِک در خشم رفت و مر او را به سیاهی بخشید که لبِ زِبَرینش از پَرّهِٔ بینی درگذشته بود و زیرینش به گریبان فرو هشته. هَیکلی که صَخْرالجِنّ از طلعتش بِرَمیدی و عَیْنالقَطْر از بغلش بگندیدی.
You would say that ugliness until the Day of Judgment
Is sealed upon him, and beauty upon Joseph.
تو گویی تا قیامت زشترویی
بر او ختم است، و بر یوسف نِکویی
As the witty ones have said:
چنان که ظریفان گفتهاند:
A person, not so hideous in appearance
That his ugliness can be described.
شخصی، نه چنان کَریهْمنظر
کز زشتیِ او خبر توان داد
Then a side, God forbid,
A carcass in the August sun.
آنگه بغلی، نَعُوُذ بِاللّٰه
مردار به آفتاب مرداد
It is said that during that time, the black man's desires were strong and his lust prevailed; his affection stirred and he took his seal. In the morning, when the king looked for the slave girl and did not find her, they told him the story. He became angry and ordered that the black man be tightly bound with the slave girl and thrown from the roof of the palace into the bottom of the moat. One of the well-intentioned ministers interceded and said: The poor black man is not at fault in this, for other servants and attendants are accustomed to the king's favors. He said: If you had delayed his negotiation for one night, what would have happened? For I would have consoled him more than the price of the slave girl. He said: O lord of the earth! Have you not heard?:
آوردهاند که سیه را در آن مدت، نفس طالب بود و شهوت غالب؛ مِهرش بجنبید و مُهرش برداشت. بامدادان که مَلِک، کنیزک را جُست و نیافت، حکایت بگفتند. خشم گرفت و فرمود تا سیاه را با کنیزک استوار ببندند و از بام جوسق به قعر خندق در اندازند. یکی از وزرای نیکمحضر روی شفاعت بر زمین نهاد و گفت: سیاه بیچاره را در این خطایی نیست که سایر بندگان و خدمتکاران به نوازش خداوندی مُتَعوِدند. گفت: اگر در مفاوضهٔ او شبی تأخیر کردی، چه شدی؟ که من او را افزون از قیمت کنیزک دلداری کردمی. گفت: ای خداوند روی زمین! نشنیدهای؟:
When a parched, burning man reaches a clear spring,
Do not think that he thinks of a raging elephant.
تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید
تو مپندار که از پیلِ دَمان اندیشد
A hungry heretic at a table in an empty house,
Reason cannot believe that he thinks of Ramadan.
مُلْحِدِ گُرْسِنِه در خانهٔ خالی بر خوان
عقل باور نکند، کز رمضان اندیشد
The king liked this witty remark and said: Now I have pardoned the black man for you; what should I do with the slave girl? He said: Give the slave girl to the black man, for his leftovers are suitable for him.
مَلِک را این لَطیفه پسند آمد و گفت: اکنون سیاه تو را بخشیدم؛ کنیزک را چه کنم؟ گفت: کنیزک، سیاه را بخش که نیمخوردهٔ او، هم او را شاید.
Never choose for friendship one
Who goes to an undesirable place.
هرگز آن را به دوستی مپسند
که رود جایِ ناپسندیده
A thirsty person does not desire pure water
Leftovers from a rotten mouth.
تشنه را دل نخواهد آبِ زُلال
نیمخوردِ دهانِ گندیده
Hekayat 40: A king received a Chinese maid.
Book: Gulistan