Hekayat No. 8: Memories of a Former Friendship
حکایت شماره ۸: یاد دارم در ایام پیشین که من و دوستی، چون دو ...
I remember in former times when I and a friend had companionship like two almond kernels in one shell. Suddenly, a separation occurred.
یاد دارم در ایّامِ پیشین که من و دوستی، چون دو باداممغز در پوستی صحبت داشتیم. ناگاه اتّفاقِ مَغِیْب افتاد.
After a while when he returned, he began to reproach me, saying: You did not send a messenger during this time.
پس از مدتی که باز آمد، عتاب آغاز کرد که: در این مدّت قاصدی نفرستادی.
I said: I felt sorry that the messenger's eyes would be illuminated by your beauty and I would be deprived.
گفتم: دریغ آمدم که دیدهٔ قاصد به جمال تو روشن گردد و من محروم.
O old friend, tell me, do not make me repent with words
For my repentance will not be with a sword.
یارِ دیرینه، مرا، گو، به زبان توبه مده
که مرا توبه به شمشیر نخواهد بودن
I am jealous that someone gazes at you fully
I say again: No one will ever be satiated.
رشکم آید که کسی سیر نگه در تو کند
باز گویم: نه که کس سیر نخواهد بودن
Hekayat No. 8: Memories of a Former Friendship
Book: Gulistan