Section 1: Kayqubad ascended to the throne
بخش ۱: به شاهی نشست از برش کیقباد
He sat upon the throne, crowned as Kay Kavad
Placed the same jewel crown upon his head
به شاهی نشست از برش کیقباد
همان تاج گوهر به سر برنهاد
All the renowned gathered in assembly
Like Dastan and like Qaran, warriors so strong
همه نامداران شدند انجمن
چو دستان و چون قارن رزمزن
Like Keshvad, Khorrad, and Barzin, they spoke
They scattered jewels upon the new crown's coat
چو کشواد و خراد و برزین گو
فشاندند گوهر بران تاج نو
Kavad listened to the elders speak
Then he saw Afrasiab and his mighty army
قباد از بزرگان سخن بشنوید
پس افراسیاب و سپه را بدید
The next day, the army moved from their place
A roar erupted from the curtain of their space
دگر روز برداشت لشکر ز جای
خروشیدن آمد ز پردهسرای
Rustam donned the armor of battle so fierce
Like an elephant of life, he rose with dust's pierce
بپوشید رستم سلیح نبرد
چو پیل ژیان شد که برخاست گرد
The Iranians raised their ranks high
They stopped the spilling of blood in the sky
رده بر کشیدند ایرانیان
ببستند خون ریختن را میان
With one hand, Mehrab, the god of Kabul
The other grasped Gajdam, the battle's full
به یک دست مهراب کابل خدای
دگر دست گژدهم جنگی به پای
In the heart, Qaran, the warrior so true
And the circle around Keshvad, the army breaker too
به قلب اندرون قارن رزمزن
ابا گرد کشواد لشگر شکن
Behind them, Zal with Kay Kavad did stand
One hand held fire, the other wind at hand
پس پشتشان زال با کیقباد
به یک دست آتش به یک دست باد
Before them, the Kavyani standard was flown
The world turned red, yellow, and purple, shone
به پیش اندرون کاویانی درفش
جهان زو شده سرخ و زرد و بنفش
The army spread across the earth like a ship
Where waves rise from the sea of China, to trip
ز لشکر چو کشتی سراسر زمین
کجا موج خیزد ز دریای چین
Shields upon shields wove the field and plains
The shining blades gleamed like lanterns' flames
سپر در سپر بافته دشت و راغ
درفشیدن تیغها چون چراغ
The world became the sea of death's stark tide
A hundred thousand candles from it did ride
جهان سر به سر گشت دریای قار
برافروخته شمع ازو صدهزار
The sounds of the army's horns and cries so loud
It seemed the sun had lost its way through the crowd
ز نالیدن بوق و بانگ سپاه
تو گفتی که خورشید گم کرد راه
Swift Qaran the warrior, as he did behold
He shouted a roar like thunder from the fold
سبک قارن رزمزن کان بدید
چو رعد از میان نعرهای برکشید
Within the army, the brave one appeared
The commander, Qaran, like a lion, revered
میان سپاه اندر آمد دلیر
سپهدار قارن به کردار شیر
Sometimes to the left and sometimes to the right
In that manner, he sought vengeance from every side
گهی سوی چپّ و گهی سوی راست
بران گونه از هر سویی کینه خواست
With the mace, sword, and long spear
He killed their proud ones
به گرز و به تیغ و سنان دراز
همی کُشت از ایشان گو سرفراز
The ground was made like a mountain with the dead
The brave Turanians were troubled
ز کشته زمین کرد مانند کوه
شدند آن دلیران ترکان ستوه
The brave warrior saw Shamashas
Who was roaring like a male lion
شماساس را دید گرد دلیر
که میبرخروشید چون نرّه شیر
He came swiftly until he reached him
Quickly drew the sharp sword from his waist
بیامد دمان تا بر او رسید
سبک تیغ تیز از میان برکشید
Struck his head with the poison-tempered sword
Saying, 'I am the renowned Qaren'
بزد بر سرش تیغ زهر آبدار
بگفتا منم قارن نامدار
Shamashas fell down, defeated
When he saw such a strike from Qaren
نگون اندر آمد شماساس گرد
چو دید او ز قارن چنان دست برد
Such is the way of the old heavens
Sometimes like a bow, and sometimes like an arrow
چنین است کردار گردون پیر
گهی چون کمانست و گاهی چو تیر