Section 16: When this story became public in Kabul

بخش ۱۶: چو در کابل این داستان فاش گشت

When this tale became public in Kabul

The head of the border guard was filled with anger

چو در کابل این داستان فاش گشت

سر مرزبان پر ز پرخاش گشت

He became enraged and summoned Sindokht

He directed all the wrath of Rudabeh toward her

برآشفت و سیندخت را پیش خواند

همه خشم رودابه بر وی براند

He said to her, 'Now there is no plan but this'

That I have no place with the king of the world'

بدو گفت کاکنون جزین رای نیست

که با شاه گیتی مرا پای نیست

That you seek a union with a woman of impure body

I will drag you to the assembly, humiliated

که آرمت با دخت ناپاک تن

کشم زارتان بر سر انجمن

Unless the king of Iran is moved by this rage and enmity

And the earth becomes calm and subdued

مگر شاه ایران ازین خشم و کین

برآساید و رام گردد زمین

To Kabul, where Sam would attack with his force

From the wound of his sword that he would taste

به کابل که با سام یارد چخید

ازان زخم گرزش که یارد چشید

When Sindokht heard this, she sat down in despair

Her heart, seeking a solution, began to plan

چو بشنید سیندخت بنشست پست

دل چاره‌جوی اندر اندیشه بست

One solution came to her heart in place

One who was deep-sighted and had a growing mind

یکی چاره آورد از دل به جای

که بد ژرف بین و فزاینده رای

Then, having clasped her hands, she set off

And came to the king, the sun-like ruler

وزان پس دوان دست کرده به کش

بیامد بر شاه خورشید فش

She said to him, 'Listen to me, just one word'

When another wish of yours comes, do it

بدو گفت بشنو ز من یک سخن

چو دیگر یکی کامت آید بکن

If your wish is for the sake of the body

Give it, for know that this night is pregnant

ترا خواسته گر ز بهر تنست

ببخش و بدان کین شب آبستنست

Although the night may seem long

The darkness will not remain for long

اگر چند باشد شب دیریاز

برو تیرگی هم نماند دراز

The day will come, and it will be bright like a spring

The world will be like a gem from Badakhshan

شود روز چون چشمه روشن شود

جهان چون نگین بدخشان شود

Mahrab said to her, 'From ancient times'

Do not bring up the tale of the heroes' past

بدو گفت مهراب کز باستان

مزن در میان یلان داستان

Say what you know and strive with your soul

Or if you wear the blood-stained robe, do so

بگو آنچه دانی و جان را بکوش

وگر چادر خون به تن بر بپوش

Sindokht said, 'O you who are exalted'

The blood of my coat does not need your aid

بدو گفت سیندخت کای سرفراز

بود کت به خونم نیاید نیاز

I must go to Sam's side

I will speak like a sword drawn from its sheath

مرا رفت باید به نزدیک سام

زبان برگشایم چو تیغ از نیام

I will tell him what needs to be said

Let wisdom refine the raw words

بگویم بدو آنچه گفتن سزد

خرد خام گفتارها را پزد

From me comes the hardship of the soul, and from you the wish

You entrust to me the adorned treasure

ز من رنج جان و ز تو خواسته

سپردن به من گنج آراسته

Mahrab said, 'Take the key'

The sorrow of treasure should never be carried

بدو گفت مهراب بستان کلید

غم گنج هرگز نباید کشید

The servant, the steed, the throne, and the crown

Adorn them, and walk with your own self

پرستنده و اسپ و تخت و کلاه

بیارای و با خویشتن بر به راه

Unless the city of Kabul burns with us

When the snow withers, it will blaze with us

مگر شهر کابل نسوزد به ما

چو پژمرده شد برفروزد به ما

Sindokht said, 'O renowned one

Value wealth over spirit

چنین گفت سیندخت کای نامدار

به جای روان خواسته خواردار

You should not seek solutions like I do

You bring hardship to Rudabeh's face

نباید که چون من شوم چاره‌جوی

تو رودابه را سختی آری به روی

In this world, my sorrow is for her life

Now her covenant day is with you

مرا در جهان انده جان اوست

کنون با توم روز پیمان اوست

I have no sorrow for myself

My pain and sorrow come from her

ندارم همی انده خویشتن

ازویست این درد و اندوه من

First, she took a firm oath from him

Then, she bravely sought a solution

یکی سخت پیمان ستد زو نخست

پس آنگه به مردی ره چاره جست

She adorned herself with silk and gold

With pearls and precious rubies

بیاراست تن را به دیبا و زر

به در و به یاقوت پرمایه سر

From her treasure, she brought out gold coins for offering

She brought out thirty thousand dinars

پس از گنج زرش ز بهر نثار

برون کرد دینار چون سی‌هزار

They brought thirty golden saddles

From Arabian and Persian horses

به زرین ستام آوریدند سی

از اسپان تازی و از پارسی

With golden torques, each servant wearing one

Each holding a golden cup

ابا طوق زرین پرستنده شست

یکی جام زر هر یکی را به دست

Filled with musk, camphor, rubies, and gold

From chrysolite, several gems

پر از مشک و کافور و یاقوت و زر

ز پیروزهٔ چند چندی گهر

Forty silk robes embroidered with gold

Their decorations of all kinds of gems

چهل جامه دیبای پیکر به زر

طرازش همه گونه گونه گهر

Two hundred golden and silver Indian swords

Besides thirty soaked in venom

به زرین و سیمین دوصد تیغ هند

جزان سی به زهراب داده پرند

A hundred red-haired female camels

A hundred mules, all burden carriers and pathfinders

صد اشتر همه مادهٔ سرخ موی

صد استر همه بارکش راه جوی

A royal crown full of gems

With torque, bracelet, and earrings

یکی تاج پرگوهر شاهوار

ابا طوق و با یاره و گوشوار

A golden throne like the sky

Adorned with various kinds of gems

بسان سپهری یکی تخت زر

برو ساخته چند گونه گهر

Its royal width was twenty spans

Its height exceeded three hundred spans

برش خسروی بیست پهنای او

چو سیصد فزون بود بالای او

And four mighty Indian elephants

They carried garments and carpets

وزان ژنده‌پیلان هندی چهار

همه جامه و فرش کردند بار