Section 6 - On the Creation of the Moon: The lamp prepares the dark night

بخش ۶ - در آفرینش ماه: چراغ است مر تیره شب را بسیچ

A lamp is the aid for the darkened night,

From evil, as much as you can, take flight.

چراغ است مر تیره شب را بسیچ

به بد تا توانی تو هرگز مپیچ

When thirty days of its journey are complete,

The darkened world gains its light so sweet.

چو سی روز گردش بپیمایدا

شود تیره گیتی بدو روشنا

It appears then slender and yellow in hue,

Like the back of one who love’s sorrow knew.

پدید آید آنگاه باریک و زرد

چو پشت کسی کو غم عشق خْوَرد

When the observer sees it from afar,

In an instant, it vanishes like a star.

چو بیننده دیدارش از دور دید

هم اندر زمان او شود ناپدید

On the next night, it shows itself more bright,

Granting you greater and clearer light.

دگر شب نمایش کند بیش‌تر

تو را روشنایی دهد بیش‌تر

In two weeks' time, it becomes full and round,

Then returns to the form where it first was found.

به دو هفته گردد تمام و درست

بدان باز گردد که بود از نخست

Each night, it grows thinner than the last,

Drawing closer to the shining sun so vast.

بود هر شبانگاه باریک‌تر

به خورشید تابنده نزدیک‌تر

Thus, God ordained its nature to be,

To remain unchanged through eternity.

بدینسان نهادش خداوند داد

بود تا بود هم بدین یک نهاد