Section 8: The good ones reached the palace gate
بخش ۸: رسیدند خوبان به درگاه کاخ
The beauties arrived at the palace door
Each holding two flower branches from the inner core
رسیدند خوبان به درگاه کاخ
به دست اندرون هر یک از گل دو شاخ
The doorman glared and prepared for a fight
He spoke boldly, his heart filled with fright
نگه کرد دربان برآراست جنگ
زبان کرد گستاخ و دل کرد تنگ
You must leave the gate without delay
I am amazed you arrived this way
که بیگه ز درگاه بیرون شوید
شگفت آیدم تا شما چون شوید
The idols prepared their answer with care
Their hearts tightened, rising from their lair
بتان پاسخش را بیاراستند
به تنگی دل از جای برخاستند
Today is not like any other day
There is no demon upon the path of flowers' sway
که امروز روزی دگر گونه نیست
به راه گلان دیو واژونه نیست
Spring has arrived, from the garden we'll pluck flowers bright
From the earth, we'll gather hyacinth, so light
بهار آمد ازگلستان گل چنیم
ز روی زمین شاخ سنبل چنیم
The guardian spoke, 'Today is the day of work'
No one should take from us, you must not shirk
نگهبان در گفت کامروز کار
نباید گرفتن بدان هم شمار
For Zal, the commander, was not in Kabul's fold
The king's pavilion in Zabul was not bold
که زال سپهبد بکابل نبود
سراپردهٔ شاه زابل نبود
Do not think from Kabul’s palace, a god shall rise
He shall not arrive riding a steed so wise
نبینید کز کاخ کابل خدای
به زین اندر آرد بشبگیر پای
If he sees you with such a flower in hand
He will strike you down, as though made of sand
اگرتان ببیند چنین گل بدست
کند بر زمینتان هم آنگاه پست
In the palace's courtyard, the statues stood tall
They sat and spoke secrets with the moon's call
شدند اندر ایوان بتان طراز
نشستند و با ماه گفتند راز
They placed gold coins and gems before the moon
Roudabeh asked of their worth, both soon
نهادند دینار و گوهر به پیش
بپرسید رودابه از کم و بیش
How did you fare with the son of Sam’s name?
Is it well to see him, with fame or fame?
که چون بودتان کار با پور سام
بدیدن بهست ار به آواز و نام
The five beauties rushed, swift in their place
As they found a moment with the moon’s grace
پری چهره هر پنج بشتافتند
چو با ماه جای سخن یافتند
A man stands like the lofty cypress tree
He is beauty and strength, a king’s decree
که مردیست برسان سرو سهی
همش زیب و هم فر شاهنشهی
He is beauty, fragrance, height, and grace
A rider, among the lean, in an expansive space
همش رنگ و بوی و همش قد و شاخ
سواری میان لاغر و بر فراخ
His eyes are like two dark narcissus blooms
His lips are like pomegranate, his cheeks, red as the moon
دو چشمش چو دو نرگس قیرگون
لبانش چو بسد رخانش چو خون
His palms and forearms like a lion’s might
His legs like a steed’s, with a priest's heart alight
کف و ساعدش چو کف شیر نر
هیون ران و موبد دل و شاه فر
His hair is white, with the color of light
Like a gazelle, it is no disgrace in sight
سراسر سپیدست مویش برنگ
از آهو همین است و این نیست ننگ
The head of the hero, with curls so grand
Like a silver armor, upon the rose’s stand
سر جعد آن پهلوان جهان
چو سیمین زره بر گل ارغوان
As if it must be so
Otherwise, love would not have increased
که گویی همی خود چنان بایدی
وگر نیستی مهر نفزایدی
We have given him hope in your land
He has returned to us with a hopeful heart
به دیار تو دادهایمش نوید
ز ما بازگشتست دل پرامید
Now make preparations for the guest
Order us on what to gather
کنون چارهٔ کار مهمان بساز
بفرمای تا بر چه گردیم باز
He said to the servants like a cypress
That you have become different in opinion and speech
چنین گفت با بندگان سرو بن
که دیگر شدستی به رای و سخن
That same Zal who was raised by a bird
He was so old-headed and withered
همان زال کو مرغ پرورده بود
چنان پیر سر بود و پژمرده بود
In appearance, he became like a red rose
Tall, beautiful-faced, and a hero
به دیدار شد چون گل ارغوان
سهی قد و زیبا رخ و پهلوان
I adorned my face before him
With words, and then sought worth
رخ من به پیشش بیاراستی
به گفتار و زان پس بهاخواستی
He kept speaking and had his lips full of laughter
His cheeks were also filled like pomegranate blossoms
همی گفت و لب را پر از خنده داشت
رخان هم چو گلنار آگنده داشت
The servant said to the moon-faced lady
Saying, 'Now find a way of solution
پرستنده با بانوی ماهروی
چنین گفت کاکنون ره چاره جوی
That God has granted whatever you desired
May the end of this affair be blessed
که یزدان هر آنچت هوا بود داد
سرانجام این کار فرخنده باد
He had a house like a joyful spring
Adorned with the faces of nobles
یکی خانه بودش چو خرم بهار
ز چهر بزرگان برو بر نگار
They decorated it with Chinese silk
They adorned it with golden trays
به دیبای چینی بیاراستند
طبقهای زرین بپیراستند
They scattered agate and chrysolite on it
They mixed wine, musk, and amber
عقیق و زبرجد برو ریختند
می و مشک و عنبر برآمیختند
Their goblets were all gold and turquoise
Drinking with bright rosewater
همه زر و پیروزه بد جامشان
به روشن گلاب اندر آشامشان
Violets, roses, daffodils, and purple flowers
Jasmine branches and hyacinth on the other side
بنفشه گل و نرگس و ارغوان
سمن شاخ و سنبل به دیگر کران
From that house of the sun-faced daughter
The fragrance rose up to the sun
از آن خانهٔ دخت خورشید روی
برآمد همی تا به خورشید بوی