Attributed poems
اشعار منتسب
This section contains some poems attributed to Hafez that were not included in the Qazvini-Ghani correction.
No. 1: We departed, you know of our sorrowful heart - To what end does our bad fortune lead us?
شماره ۱: ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما - بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما *(منتسب به چند نفر)
No. 2: The dawn of fortune rises, where is the cup like the sun - Where could there be a better moment? Pass the cup of wine.
شماره ۲: صبح دولت میدمد کو جام همچون آفتاب - فرصتی زین به کجا باشد بده جام شراب
No. 3: If you call with kindness, it adds to the grace - And if you banish with wrath, our hearts remain pure.
شماره ۳: اگر به لطف بخوانی مزید الطاف است - وگر به قهر برانی درون ما صاف است
No. 4: His sorrow has found shelter in my heart - My mind, like his locks, has turned to madness.
شماره ۴: غمش تا در دلم مأوا گرفته است - سرم چون زلف او سودا گرفته است
No. 5: My desire for the spring breeze took me to the desert - The wind carried your scent and stole my peace.
شماره ۵: هوس باد بهارم به سوی صحرا برد - باد بوی تو بیاورد و قرار از ما برد
No. 6: The flask again slipped from my hand - Once again, the wine showed me its treachery.
شماره ۶: صراحی دگر بارم از دست برد - به من باز بنمود می دستبرد
No. 7: Me, righteousness, and health? No one would believe - That anyone would expect such from a tavern rogue.
شماره ۷: من و صلاح و سلامت؟ کس این گمان نبرد - که کس به رند خرابات، ظن آن نبرد
No. 8: My affairs find no order from the wheel of fate - My heart has turned to blood from pain, yet no cure comes.
شماره ۸: کارم ز دور چرخ به سامان نمیرسد - خون شد دلم ز درد، به درمان نمیرسد
No. 9: In any desire where only lightning is sought - If a harvest burns, it should come as no surprise.
شماره ۹: در هر هوا که جز برق اندر طلب نباشد - گر خرمنی بسوزد چندان عجب نباشد
No. 10: Beloved, your beautiful face is gracefully adorned - As if your lips were shaped from sweet life itself.
شماره ۱۰: صورت خوبت نگارا خوش به آیین بستهاند - گوییا نقش لبت از جان شیرین بستهاند
No. 11: Rejoice, O heart, for a Messiah-like breath is coming - From whose sweet breath the scent of someone dear arises.
شماره ۱۱: مژده ای دل که مسیحا نفسی میآید - که ز انفاس خوشش بوی کسی میآید
No. 12: O heart, how long will you spill blood? Have shame, O eyes - You too, find rest, and fulfill the heart’s desire at last.
شماره ۱۲: دلا چندم بریزی خون؟ ز دیده شرم دار آخر - تو نیز ای دیده خوابی کن، مراد دل بر آر آخر
No. 13: The morning breeze brings peace to the soul with the rose's arrival - Where is the sweet-singing nightingale? Tell it to sing!
شماره ۱۳: صبا به مقدم گل راح روح بخشد باز - کجاست بلبل خوشگوی؟ گو برآر آواز!
No. 14: Darling, who told you not to ask about our condition? - Become a stranger, and ask no tales of familiarity.
شماره ۱۴: جانا تو را که گفت که احوال ما مپرس - بیگانه گرد و قصه هیچ آشنا مپرس
No. 15: When effort and struggle do not advance a matter - Leave it to the Creator, to His wisdom and will.
شماره ۱۵: به جد و جهد چو کاری نمیرود از پیش - به کردگار رها کرده به مصالح خویش
No. 16: For travelers, love is enough as a guide - I made tears the pathway toward it.
شماره ۱۶: رهروان را عشق بس باشد دلیل - آب چشم اندر رهش کردم سبیل
No. 17: It is the day of Eid, and I ponder today - To give away the fruit of thirty days and take up the cup.
شماره ۱۷: روز عید است و من امروز در آن تدبیرم - که دهم حاصل سیروزه و ساغر گیرم *(منتسب به چند نفر)
No. 18: O you, whose beauty in the garden resembles a wildflower - The curls of your locks are as fragrant as Chinese musk.
شماره ۱۸: ای در چمن خوبی رویت چو گل خودرو - چین شکن زلفت چون نافه چین خوش بو
No. 19: O you, whose radiant face brightens the lamp of sight - The world has never seen eyes more enchanting than your drunken ones.
شماره ۱۹: ای از فروغ رویت روشن چراغ دیده - خوشتر ز چشم مستت چشم جهان ندیده
No. 20: Last night, I secretly entered the castle of my beloved, Sangnak - Gently, I placed my steps and reached the balcony of Sangnak.
شماره ۲۰: من دوش پنهان میشدم تا قصر جانان سنگنک - نرمک نهادم پای را رفتم به ایوان سنگنک
No. 21: O melodious minstrel, sing anew and ever fresh - Seek the soul-reviving wine, anew and ever fresh.
شماره ۲۱: مطرب خوشنوا بگو تازه به تازه نو به نو - باده دلگشا بجو تازه به تازه نو به نو
No. 22: If your disheveled locks fall into the hands of the morning breeze - Wherever there is a heart, it will fall into the trap of calamity.
شماره ۲۲: گر زلف پریشانت در دست صبا افتد - هر جا که دلی باشد در دام بلا افتد
No. 23: Behold the crescent of Muharram and seek the goblet of joy - For this is the month of peace and the year of harmony.
شماره ۲۳: ببین هلال محرم بخواه ساغر راح - که ماه امن و امان است و سال صلح و صلاح
No. 24 - Saqi-Nama 9: If I am to perish in drunken ecstasy - Let it be in the way of the intoxicated, as I return to the soil.
شماره ۲۴ - ساقینامه ۹: من ار زآن که گردم به مستی هلاک - به آیین مستان بریدم به خاک
No. 25: O you, whose blushing cheeks resemble blooming roses - Upon your sweat, the goblet of wine takes pride.
شماره ۲۵: ای ز شرم عارضت گل کرده خوی - بر عرق پیش عقیقت جام می
No. 26: By the glory of the world-illuminating reign of Shah Shuja - Who had no quarrel with anyone over wealth or status.
شماره ۲۶: به فر دولت گیتی فروز شاه شجاع - که با کسم نبود بهر مال و جاه نزاع
No. 27: The light of God reveals to you the mirror of simplicity - Enter through our door if you seek eternal love.
شماره ۲۷: نور خدا نمایدت آینه مجردی - از در ما در آ اگر طالب عشق سرمدی
No. 28: Alas for the robe of youthful beauty - If only it bore the embroidery of eternity.
شماره ۲۸: دریغا خلعت حسن جوانی - گرش بودی طراز جاودانی
No. 29: The nightingale laments, while the rose smiles beautifully - How can the heart not burn when the beloved sets it aflame?
شماره ۲۹: بلبل اندر ناله و، گل خنده خوش میزند - چون نسوزد دل که دلبر در وی آتش میزند؟
No. 30: Begone, O ascetic, and invite me not to paradise - For God decreed me as one of its dwellers from the beginning.
شماره ۳۰: برو ای زاهد و دعوت مکنم سوی بهشت - که خدا در ازل از اهل بهشتم بسرشت
No. 31: With every breath, I cry out from the pain of your absence - Alas, if my plaintive wail does not reach you on the wind. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۱: میزنم هر نفس از دست فراقت فریاد - آه اگر ناله زارم نرساند به تو باد *(منتسب به چند نفر)
No. 32: Your love is not trivial to be cast out from the heart - Your affection is not fleeting to find another place. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۲: عشقت نه سرسریست که از دل به در شود - مهرت نه عارضیست که جای دگر شود *(منتسب به چند نفر)
No. 33: O cupbearer, bring the goblet of wine - Bring a few cups of pure wine. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۳: ساقیا ساغر شراب بیار - یک دو جام شراب ناب بیار *(منتسب به چند نفر)
No. 34: May no one be as weary as I, afflicted by separation - For my entire life has passed in the torment of separation. *(Attributed to several poets)
شماره ۳۴: مباد کس چو من خسته مبتلای فراق - که عمر من همه بگذشت در بلای فراق *(منتسب به چند نفر)
No. 35: The customs of disloyalty have emerged - No trace of familiarity remains from anyone.
شماره ۳۵: پدید آمد رسوم بی وفایی - نماند از کس نشان آشنایی
No. 36: Bring the wine and relieve me from intoxication - For with wine alone, one can dispel anguish.
شماره ۳۶: بیار باده و بازم رهان ز مخموری - که هم به باده توان کرد دفع رنجوری
No. 37: O breeze, you carry the scent of the beloved - For that, you carry a musk-laden fragrance.
شماره ۳۷: ای باد نسیم یار داری - زآن نفحه مشکبار داری
No. 38: Go, O ascetic, with the hope you have - For I too, like you, have my hopes.
شماره ۳۸: برو زاهد به امیدی که داری - که دارم همچو تو امیدواری
No. 39: This abode is a place of presence and a garden of peace - Enter through this door with joy and revelry.
شماره ۳۹: جای حضور و گلشن امن است این سرای - زین در به شادمانی و عیش و طرب در آی
No. 40: At night, from the minstrel who had a joyous heart - I heard the soul-burning wail of the reed.
شماره ۴۰: شب از مطرب که دل خوش باد وی را - شنیدم ناله جانسوز نى را
شماره ۴۱: It would be kind if you do not hide your face from beggars, so that our eyes may see your face, fulfilling the desires of our heart. *(Attributed to several)
لطف باشد گر نپوشى از گداها، روت را - تا به کام دل ببیند دیده ما، روت را *(منتسب به چند نفر)
شماره ۴۲: Until your beauty calls the lovers to union, - my soul and heart fall into the snares of your hair and beauty.
تا جمالت عاشقان را زد به وصل خود صلا - جان و دل افتاده اندر زلف و خالت در بلا
شماره ۴۳: There is no place more beautiful than the alley of the tavern, where, in my old age, I find solace.
خوشتر از کوی خرابات نباشد جایی - که به پیرانه سرم دست دهد ماوایی
شماره ۴۴: Since today in the world of goodness, success is attainable, - perhaps you will bring joy to the lovers from your lips.
چون در جهان خوبی امروز کامکاری - شاید که عاشقان را کامی ز لب بر آری
شماره ۴۵: Saqi, if you are inclined to us, - may nothing but wine be before you!
ساقی اگرت هوای ما هی، - جز باده مباد نزد ما هی!
شماره ۴۶: Go, O my physician, for I have no news from my head; - By God, I will release my soul, for I have no news from my soul.
برو ای طبیبم از سر که خبر ز سر ندارم - به خدا رها کنم جان که ز جان خبر ندارم
شماره ۴۷: My beloved and my soul-tender have taken my heart and soul - they have taken my heart and soul, my beloved and my soul-tender. *(Attributed to several)
دلبر و جانان من برد دل و جان من - برد دل و جان من دلبر و جانان من *(منتسب به چند نفر)
شماره ۴۸: It is the festival and the season of flowers, Saqi, bring wine - at the time of the flowers, when the eye has set aside its glass of wine.
عید است و موسم گل، ساقی بیار باده - هنگام گل که دیده بی می قدح نهاده
شماره ۴۹: The day the heavens have forsaken me - no one has seen me with a smile full of laughter.
روزی که فلک از تو بریدهست مرا - کس با لب پر خنده ندیدهست مرا
شماره ۵۰: Now that the garden has turned from a flower into a paradise, - Saqi, seek the colorful wine at the edge of the boat.
اکنون که ز گل باز چمن شد چو بهشتی - ساقی می گلرنگ طلب بر لب کشتی
شماره ۵۱: From that ancient wine, the farmer has nurtured it, - in the village, I will seek a new life for myself.
زآن باده دیرینه دهقان پرورد - در ده که تراز عمر نو خواهم کرد
شماره ۵۲: The night has ended, and the story remains - we did not thank you, and the complaint still remains.
شب رفت به پایان و حکایت باقیست - شکر تو نگفتیم و شکایت باقیست
شماره ۵۳: Either my work will fulfill the desires of my wounded heart, - or the kingdom of my heart will become without the kingdom of my soul.
یا کار به کام دل مجروح شود - یا ملک دلم بی ملک روح شود
شماره ۵۴: The path of your quest is filled with the thorns of grief - where is the traveler who has these steps?
راه طلب تو خار غمها دارد - کو راهروى که این قدمها دارد؟
شماره ۵۵: I said you made a mistake, and the plan was not this - they replied, what could be done, as fate has decreed it thus. *(Attributed to several)
گفتم که خطا کردی و تدبیر نه این بود - گفتا چه توان کرد که تقدیر چنین بود *(منتسب به چند نفر)