Ghazal 13: Dawn is breaking and the clouds are gathering

غزل شماره ۱۳: می‌دمد صبح و کله بست سحاب

Dawn breaks and clouds don their caps

The morning drink, the morning drink, O companions

می‌دمد صبح و کله بست سحاب

الصبوح الصبوح یا اصحاب

Dew drops fall on the face of tulips

Wine, wine, O beloved friends

می‌چکد ژاله بر رخ لاله

المدام المدام یا احباب

Paradise breeze blows from the meadow

Lo! Drink moment by moment pure wine

می‌وزد از چمن نسیم بهشت

هان بنوشید دم به دم می ناب

Flowers have spread an emerald throne in the meadow

Seize the wine like fiery ruby

تخت زمرد زده است گل به چمن

راح چون لعل آتشین دریاب

The tavern door is closed again

Open, O opener of doors

در میخانه بسته‌اند دگر

افتتح یا مفتح الابواب

Your lips and teeth have rights of salt

Upon souls and roasted hearts

لب و دندانت را حقوق نمک

هست بر جان و سینه‌های کباب

It would be strange in such a season

To hastily close the tavern

این چنین موسمی عجب باشد

که ببندند میکده به شتاب

To the face of the fairy-figured Saki

Like Hafez, drink pure wine

بر رخ ساقی پری پیکر

همچو حافظ بنوش باده ناب