Ghazal 28: By the master's soul, ancient truth, and righteous covenant

غزل شماره ۲۸: به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

By the master's soul and ancient truth and true covenant

That my dawn companion is prayer for your fortune

به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

که مونس دم صبحم دعای دولت توست

My tears that surpass Noah's flood

Could not wash the image of your love from my heart's tablet

سرشک من که ز طوفان نوح دست برد

ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست

Make a deal and buy this broken heart

For in its brokenness it's worth a hundred thousand whole ones

بکن معامله‌ای وین دل شکسته بخر

که با شکستگی ارزد به صد هزار درست

The ant's tongue grew long with Asaf and it's right

For the master lost Jam's seal and did not seek it

زبان مور به آصف دراز گشت و رواست

که خواجه خاتم جم یاوه کرد و بازنجست

O heart, don't lose hope in the friend's infinite grace

Since you've claimed love, risk your head quick and nimble

دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست

چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

Strive for truth that the sun may rise from your breath

For from falsehood the first dawn became black-faced

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست

که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست

I became mad for mountain and plain from your hand, and still

You don't loosen the chain's belt in mercy

شدم ز دست تو شیدای کوه و دشت و هنوز

نمی‌کنی به ترحم نطاق سلسله سست

Don't grieve Hafez and don't seek loyalty from the beloveds

What fault is it of the garden if this plant didn't grow

مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی

گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرست