Ghazal 3: If that Shirazi Turk would take my heart in hand
غزل شماره ۳: اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
If that Shirazi Turk would take my heart in hand
For her Hindu mole, I would give Samarkand and Bukhara
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
Pour me wine, O Saki, for in Paradise you shall not find
The banks of Ruknabad and the rose gardens of Musalla
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
Alas! These impudent sweet-working city-disturbing beauties
Have plundered patience from my heart as Turks plunder the royal feast
فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را
Of our imperfect love, the beauty of the beloved is independent
What need has a beautiful face for color, mole, and line?
ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را
From that ever-increasing beauty that Joseph had, I knew
That love would draw Zuleika from behind the veil of chastity
من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
Whether you choose to curse or I choose to pray
Bitter words befit those sweet ruby lips
اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ میزیبد لب لعل شکرخا را
Listen to advice, my dear, for the fortunate youth
Value more than life the counsel of the wise elder
نصیحت گوش کن جانا که از جان دوستتر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را
Speak of music and wine, and seek less the secrets of time
For none has solved nor will solve through wisdom this enigma
حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
You've composed ghazals and strung pearls, come and sing sweetly, Hafez
That heaven may scatter the Pleiades' cluster upon your poetry
غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
Ghazal 3: If that Shirazi Turk would take my heart in hand
Book: Divan of Hafez