Ghazal 30: Your tress bound a thousand hearts with a single strand of hair

غزل شماره ۳۰: زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

Your tress bound a thousand hearts with one hair

Blocked the path of a thousand problem-solvers from four directions

زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست

راه هزار چاره گر از چار سو ببست

So that lovers might give their lives for its breeze's scent

Opened a musk-pod and closed the door of desire

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان

بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

I became mad because my beloved like the new moon

Showed eyebrow, displayed beauty, and hid face

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو

ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

The Saki poured wine of many colors in the cup

See these patterns, how beautifully sealed in the gourd

ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت

این نقش‌ها نگر که چه خوش در کدو ببست

Lord, what glance did the wine flask cast that the vat's blood

With its gurgling cries stuck in the throat

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم

با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست

What melody did the musician compose that in the veil of listening

Closed the door of clamor on the ecstatic ones

مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع

بر اهل وجد و حال در های و هو ببست

Hafez, whoever did not practice love and sought union

Donned the pilgrim garb for the heart's Kaaba without ablution

حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست

احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست