Ghazal 30: Your tress bound a thousand hearts with a single strand of hair
غزل شماره ۳۰: زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست
Your tress bound a thousand hearts with one hair
Blocked the path of a thousand problem-solvers from four directions
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
راه هزار چاره گر از چار سو ببست
So that lovers might give their lives for its breeze's scent
Opened a musk-pod and closed the door of desire
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان
بگشود نافهای و در آرزو ببست
I became mad because my beloved like the new moon
Showed eyebrow, displayed beauty, and hid face
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست
The Saki poured wine of many colors in the cup
See these patterns, how beautifully sealed in the gourd
ساقی به چند رنگ می اندر پیاله ریخت
این نقشها نگر که چه خوش در کدو ببست
Lord, what glance did the wine flask cast that the vat's blood
With its gurgling cries stuck in the throat
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعرههای قلقلش اندر گلو ببست
What melody did the musician compose that in the veil of listening
Closed the door of clamor on the ecstatic ones
مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع
بر اهل وجد و حال در های و هو ببست
Hafez, whoever did not practice love and sought union
Donned the pilgrim garb for the heart's Kaaba without ablution
حافظ هر آن که عشق نورزید و وصل خواست
احرام طوف کعبه دل بی وضو ببست
Ghazal 30: Your tress bound a thousand hearts with a single strand of hair
Book: Divan of Hafez