Ghazal 33: What need has the recluse for spectacle?

غزل شماره ۳۳: خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

What need has the recluse for spectacle

When the friend's lane exists, what need is there for wilderness

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است

Beloved, by the need you have with God

At last ask for a moment what need we have

جانا به حاجتی که تو را هست با خدا

کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است

O king of beauty, by God we are burning

At last ask what need the beggar has

ای پادشاه حسن خدا را بسوختیم

آخر سؤال کن که گدا را چه حاجت است

We are lords of need yet have no tongue for asking

In the presence of the Generous One what need is there for desire

ارباب حاجتیم و زبان سؤال نیست

در حضرت کریم تمنا چه حاجت است

There's no need for stories if you intend our blood

When the goods are yours, what need is there for plunder

محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست

چون رخت از آن توست به یغما چه حاجت است

The friend's illuminated heart is the world-showing cup

What need is there to express our need there

جام جهان نماست ضمیر منیر دوست

اظهار احتیاج خود آن جا چه حاجت است

Gone is the time I bore the sailor's favor

When the pearl is in hand, what need is there for the sea

آن شد که بار منت مالح بردمی

گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است

O pretender, go, for I have no business with you

When friends are present, what need is there for enemies

ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست

احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است

O beggar lover, when the friend's life-giving lip

Knows your portion, what need is there for demand

ای عاشق گدا چو لب روح بخش یار

می‌داندت وظیفه تقاضا چه حاجت است

Hafez, you end it, for merit will reveal itself

What need is there for strife and imitation with the pretender

حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود

با مدعی نزاع و محاکا چه حاجت است