Ghazal 34: The portico of my eyes is your dwelling place

غزل شماره ۳۴: رواق منظر چشم من آشیانه توست

The arch of my eye's view is your nest

Show grace and descend, for the house is your house

رواق منظر چشم من آشیانه توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست

With the grace of mole and down you stole hearts from mystics

Wondrous subtleties lie beneath your trap and bait

به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل

لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست

May your heart be happy with union with the rose, O morning nightingale

For in the meadow all love-songs are yours

دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد

که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست

Refer the cure of our weak heart to your lips

For this ruby elixir is in your treasury

علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن

که این مفرح یاقوت در خزانه توست

In body I fall short of the fortune of attending you

But the essence of my soul is dust at your threshold

به تن مقصرم از دولت ملازمتت

ولی خلاصه جان خاک آستانه توست

I am not one to give heart's coin to any charmer

The treasury door bears your seal and mark

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی

در خزانه به مهر تو و نشانه توست

What enchantress are you, O sweet-working knight

That a steed like heaven is tame to your whip

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار

که توسنی چو فلک رام تازیانه توست

What place am I when the juggling sphere slips

From these tricks that are in the bag of your excuses

چه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز

از این حیل که در انبانه بهانه توست

Your assembly's song now makes heaven dance

For the poetry of sweet-speaking Hafez is your song

سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد

که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست