Ghazal 34: The portico of my eyes is your dwelling place
غزل شماره ۳۴: رواق منظر چشم من آشیانه توست
The arch of my eye's view is your nest
Show grace and descend, for the house is your house
رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
With the grace of mole and down you stole hearts from mystics
Wondrous subtleties lie beneath your trap and bait
به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفههای عجب زیر دام و دانه توست
May your heart be happy with union with the rose, O morning nightingale
For in the meadow all love-songs are yours
دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
Refer the cure of our weak heart to your lips
For this ruby elixir is in your treasury
علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست
In body I fall short of the fortune of attending you
But the essence of my soul is dust at your threshold
به تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توست
I am not one to give heart's coin to any charmer
The treasury door bears your seal and mark
من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست
What enchantress are you, O sweet-working knight
That a steed like heaven is tame to your whip
تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توست
What place am I when the juggling sphere slips
From these tricks that are in the bag of your excuses
چه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز
از این حیل که در انبانه بهانه توست
Your assembly's song now makes heaven dance
For the poetry of sweet-speaking Hafez is your song
سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد
که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست
Ghazal 34: The portico of my eyes is your dwelling place
Book: Divan of Hafez