Ghazal 35: Go about your business, O preacher, what is this outcry?

غزل شماره ۳۵: برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

Go to your own business, O preacher, what is this outcry

My heart has strayed from the path, what is it to you

برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

مرا فتاد دل از ره تو را چه افتادست

Between that which God has created from nothing

Is a subtlety that no creature has unraveled

میان او که خدا آفریده است از هیچ

دقیقه‌ایست که هیچ آفریده نگشادست

Until their lips like the reed bring me to desire

The advice of all the world is wind in my ear

به کام تا نرساند مرا لبش چون نای

نصیحت همه عالم به گوش من بادست

The beggar of your street is free from need of the eight heavens

The captive of your love is free from both worlds

گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست

اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست

Though love's intoxication has ruined me, yet

The foundation of my being is from that prosperous ruin

اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی

اساس هستی من زان خراب آبادست

Heart, don't lament the beloved's injustice and tyranny, for the beloved

Made this your portion and this is from that justice

دلا منال ز بیداد و جور یار که یار

تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

Go, don't tell tales and don't cast spells, Hafez

For I remember much of these tales and spells

برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ

کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست