Ghazal 37: Come, for the palace of hope has very weak foundations

غزل شماره ۳۷: بیا که قصر امل سخت سست بنیادست

Come, for the palace of hope has very weak foundations

Bring wine, for life's foundation is on wind

بیا که قصر امل سخت سست بنیادست

بیار باده که بنیاد عمر بر بادست

I'm the slave of that one's aspiration who under the blue wheel

Is free from all that takes the color of attachment

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست

What shall I tell you that in the tavern last night, drunk and ruined

What glad tidings the angel of the unseen world gave me

چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب

سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست

That O high-minded falcon dwelling in the Sidra tree

Your nest is not this corner of sorrow's abode

که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین

نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست

They whistle to you from heaven's pinnacle

I know not what has befallen you in this trap

تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر

ندانمت که در این دامگه چه افتادست

I'll give you advice, remember it and put it into practice

For this saying I remember from my spiritual guide

نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر

که این حدیث ز پیر طریقتم یادست

Don't grieve for the world and don't forget my counsel

For this subtle point of love I remember from a wayfarer

غم جهان مخور و پند من مبر از یاد

که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست

Be content with what's given and unfurrow your brow

For the door of choice is not opened to you and me

رضا به داده بده وز جبین گره بگشای

که بر من و تو در اختیار نگشادست

Don't seek covenant's integrity from this weak-natured world

For this old crone is a bride of a thousand grooms

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد

که این عجوز عروس هزاردامادست

There's no sign of faith and loyalty in the rose's smile

Cry out, heartless nightingale, for it's time to lament

نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل

بنال بلبل بی دل که جای فریادست

Why do you envy Hafez, O weak-versed one

Acceptance of heart and grace of speech are God-given

حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ

قبول خاطر و لطف سخن خدادادست