Ghazal 4: O morning breeze, kindly tell that graceful gazelle
غزل شماره ۴: صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
O morning breeze, kindly tell that graceful gazelle
That you have made us wander in mountains and deserts
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو دادهای ما را
The sugar-seller, may their life be long, why
Do they not inquire after the sugar-eating parrot
شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخا را
Perhaps the pride of your beauty did not permit, O flower
That you inquire after the love-sick nightingale
غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را
With good nature and kindness one can capture the wise
The knowing bird cannot be caught with trap and snare
به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
I know not why there is no sign of familiarity
In those moon-faced, black-eyed ones of cypress stature
ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را
When you sit with the beloved and measure out wine
Remember the lovers who drink the wind
چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان بادپیما را
No fault can be found in your beauty except this
That a beautiful face lacks the way of love and faithfulness
جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را
In heaven it's no wonder if, as Hafez says
Venus's song brings Christ to dance
در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحا را
Ghazal 4: O morning breeze, kindly tell that graceful gazelle
Book: Divan of Hafez