Ghazal 40: Thanks be to God that the tavern door is open

غزل شماره ۴۰: المنة لله که در میکده باز است

Thanks be to God that the tavern door is open

Because I have a face of need at his door

المنة لله که در میکده باز است

زان رو که مرا بر در او روی نیاز است

All the wine vats are bubbling and roaring from intoxication

And that wine which is there is truth, not metaphor

خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی

وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است

From it comes all intoxication, pride and arrogance

And from us comes all helplessness, weakness and need

از وی همه مستی و غرور است و تکبر

وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است

A secret that we haven't told and won't tell to others

We'll tell to the friend for they are keeper of secrets

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم

با دوست بگوییم که او محرم راز است

The description of the beloved's curl within curl tresses

Cannot be shortened for this tale is long

شرح شکن زلف خم اندر خم جانان

کوته نتوان کرد که این قصه دراز است

The burden of Majnun's heart and the curve of Layli's locks

Are like Mahmud's face and Ayaz's foot

بار دل مجنون و خم طره لیلی

رخساره محمود و کف پای ایاز است

I've sewn my eyes shut like a falcon from all the world

So that my eyes are open only to your beautiful face

بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم

تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

In the Kaaba of your street, whoever comes

Is in prayer before the qibla of your eyebrow

در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید

از قبله ابروی تو در عین نماز است

O assembly-members, poor Hafez's heart's burning

Ask the candle about, for it's in burning and melting

ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین

از شمع بپرسید که در سوز و گداز است