Ghazal 40: Thanks be to God that the tavern door is open
غزل شماره ۴۰: المنة لله که در میکده باز است
Thanks be to God that the tavern door is open
Because I have a face of need at his door
المنة لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است
All the wine vats are bubbling and roaring from intoxication
And that wine which is there is truth, not metaphor
خمها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است
From it comes all intoxication, pride and arrogance
And from us comes all helplessness, weakness and need
از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است
A secret that we haven't told and won't tell to others
We'll tell to the friend for they are keeper of secrets
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است
The description of the beloved's curl within curl tresses
Cannot be shortened for this tale is long
شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است
The burden of Majnun's heart and the curve of Layli's locks
Are like Mahmud's face and Ayaz's foot
بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است
I've sewn my eyes shut like a falcon from all the world
So that my eyes are open only to your beautiful face
بردوختهام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است
In the Kaaba of your street, whoever comes
Is in prayer before the qibla of your eyebrow
در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است
O assembly-members, poor Hafez's heart's burning
Ask the candle about, for it's in burning and melting
ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است
Ghazal 40: Thanks be to God that the tavern door is open
Book: Divan of Hafez