Ghazal 45: In these times, a friend who is free from fault

غزل شماره ۴۵: در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

In these times a friend who is free from flaw

Is the pure wine flask and the ship of ghazal

در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

صراحی می ناب و سفینه غزل است

Go lightly for the path of well-being is narrow

Take up the wine cup for precious life is irreplaceable

جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است

پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است

Not only I am weary in the world from inaction

The scholars' weariness too is from knowledge without practice

نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس

ملالت علما هم ز علم بی عمل است

In reason's eye in this tumultuous passage

The world and worldly affairs are unstable and baseless

به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب

جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است

Grasp a moon-faced one's tress and don't tell tales

For fortune and misfortune are from Venus and Saturn's influence

بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان

که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است

My heart had abundant hope for union with your face

But death on life's path is hope's highwayman

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت

ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

In no era will they find him sober

Thus our Hafez is drunk with the wine of pre-eternity

به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش

چنین که حافظ ما مست باده ازل است