Ghazal 51: The blood-thirsty saturated ruby is my beloved's lip
غزل شماره ۵۱: لعل سیراب بهخونتشنه، لب یار من است
The blood-saturated ruby is my beloved's thirsty lip
And for seeing it, giving up life is my task
لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است
Shame on those black eyes and long lashes
Whoever saw their heart-stealing and denies mine
شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار من است
Cameleer, don't take the caravan to the gate for that street's end
Is a highway that is my beloved's dwelling place
ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو
شاهراهیست که منزلگه دلدار من است
I'm the slave of my fortune that in this famine of fidelity
Love of that intoxicated gypsy is my buyer
بنده طالع خویشم که در این قحط وفا
عشق آن لولی سرمست خریدار من است
The rose's perfume box and their ambergris-scattering tress
Is a grace of one whiff from my perfumer's sweet scent
طبله عطر گل و زلف عبیرافشانش
فیض یک شمه ز بوی خوش عطار من است
Gardener, don't drive me like the breeze from your door
For your rose garden's water is from my pomegranate-like tears
باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران
کآب گلزار تو از اشک چو گلنار من است
Sugar syrup and rosewater prescribed from my beloved's lip
Their narcissus eye which is my sick heart's physician
شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است
The one who taught Hafez subtleties in ghazal's style
Is my sweet-speaking, rare-discoursing beloved
آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
یار شیرین سخن نادره گفتار من است
Ghazal 51: The blood-thirsty saturated ruby is my beloved's lip
Book: Divan of Hafez