Ghazal 54: From weeping, the people of my eyes sit in blood
غزل شماره ۵۴: ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
From weeping my eye's pupil sits in blood
See how in seeking you people's state is
ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
ببین که در طلبت حال مردمان چون است
In memory of your ruby lips and wine-colored intoxicated eyes
From grief's cup the ruby wine I drink is blood
به یاد لعل تو و چشم مست میگونت
ز جام غم می لعلی که میخورم خون است
From the east of the street, the sun of your countenance
If it rises, my fortune is blessed
ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو
اگر طلوع کند طالعم همایون است
The tale of sweet lips is Farhad's words
The curl of Layli's tress is Majnun's station
حکایت لب شیرین کلام فرهاد است
شکنج طره لیلی مقام مجنون است
Seek my heart for your stature is like the heart-seeking cypress
Speak for your speech is gentle and measured
دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است
سخن بگو که کلامت لطیف و موزون است
From afar bring comfort to the soul with wine, O cupbearer
For my mind's pain is from the tyranny of revolving heaven
ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی
که رنج خاطرم از جور دور گردون است
From that moment when the dear river left my sight
The hem of my skirt is like the Oxus river
از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز
کنار دامن من همچو رود جیحون است
How can my sorrowful inner self become happy
By choice when it's beyond choice
چگونه شاد شود اندرون غمگینم
به اختیار که از اختیار بیرون است
From selflessness Hafez seeks the beloved
Like a pauper who claims Qarun's treasure
ز بیخودی طلب یار میکند حافظ
چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است
Ghazal 54: From weeping, the people of my eyes sit in blood
Book: Divan of Hafez