Ghazal 66: Sing, O nightingale, if you wish to be my friend
غزل شماره ۶۶: بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
Lament, O nightingale, if you intend friendship with me
For we are two wailing lovers and our work is wailing
بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست
In that land where a breeze blows from the beloved's forelock
What place is there for Tatar musk pods to boast
در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافههای تاتاریست
Bring wine that we may color the garment of hypocrisy
For we're drunk from pride's cup yet bear sobriety's name
بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاریست
To perfect the thought of your tress is not every novice's work
For going under the chain is the way of the clever
خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست
که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست
There's a hidden subtlety from which love arises
Whose name is neither ruby lip nor verdant down
لطیفهایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست
Personal beauty is not eye and tress and cheek and mole
A thousand points are in this work of heart-keeping
جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست
True wandering dervishes won't buy for half a barley
The satin robe of one who's void of skill
قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست
To your threshold it's hard to arrive, yes
Ascent to the heaven of lordship is difficult
بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواریست
At dawn I saw your eye's coquetry in dream
How excellent the dream's station that's better than wakefulness
سحر کرشمه چشمت به خواب میدیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست
Don't trouble their heart with lament and end it, Hafez
For eternal salvation is in causing little harm
دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست
Ghazal 66: Sing, O nightingale, if you wish to be my friend
Book: Divan of Hafez