Ghazal 70: The pupil of our eye gazes at nothing but your face

غزل شماره ۷۰: مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

The pupil of our eye looks at nothing but your face

Our bewildered heart remembers none but you

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

My tear puts on pilgrim garb to circle your sanctuary

Though from wounded heart's blood it's not pure for a moment

اشکم احرام طواف حرمت می‌بندد

گر چه از خون دل ریش دمی طاهر نیست

May trap and cage be bound like the wild bird

If the Sidra tree's bird isn't flying in your pursuit

بسته دام و قفس باد چو مرغ وحشی

طایر سدره اگر در طلبت طایر نیست

If the bankrupt lover scattered their heart's counterfeit

Don't fault them for they can't manage ready cash

عاشق مفلس اگر قلب دلش کرد نثار

مکنش عیب که بر نقد روان قادر نیست

Finally hand will reach that tall cypress

Whoever in seeking you their aspiration isn't lacking

عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد

هر که را در طلبت همت او قاصر نیست

Of Jesus's soul-giving I'll never speak

Because in soul-increasing none is skilled like your lip

از روان بخشی عیسی نزنم دم هرگز

زان که در روح فزایی چو لبت ماهر نیست

I who in the fire of passion for you won't sigh

How can one say I'm not patient with my heart's brand

من که در آتش سودای تو آهی نزنم

کی توان گفت که بر داغ دلم صابر نیست

The first day I saw your tress's tip I said

That this chain's disturbance has no end

روز اول که سر زلف تو دیدم گفتم

که پریشانی این سلسله را آخر نیست

The desire for union with you isn't only Hafez's heart's

Who is there who hasn't the thought of union with you

سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست

کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست