Ghazal 76: In this world, I have no refuge except your threshold
غزل شماره ۷۶: جز آستان توام در جهان پناهی نیست
Except your threshold, in the world I have no refuge
My head has no place of reference except this door
جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست
When the enemy draws sword I throw down my shield
For our sword is nothing but a lament and a sigh
عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم
که تیغ ما به جز از نالهای و آهی نیست
Why should I turn my face from the tavern's street
For better than this in the world there's no custom and path
چرا ز کوی خرابات روی برتابم
کز این بهم به جهان هیچ رسم و راهی نیست
If time sets fire to my life's harvest
Say 'burn' for to me it's not worth a straw
زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر
بگو بسوز که بر من به برگ کاهی نیست
I'm the slave of that straight cypress's intoxicated narcissus
Who from pride's wine has no glance for anyone
غلام نرگس جماش آن سهی سروم
که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست
Don't seek to harm and do whatever else you wish
For in our law there's no sin other than this
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر از این گناهی نیست
Go with reined horse O king of beauty's realm
For there's no road where there isn't a justice-seeker
عنان کشیده رو ای پادشاه کشور حسن
که نیست بر سر راهی که دادخواهی نیست
As I see traps on the path from all sides
Better than the protection of their tress I have no refuge
چنین که از همه سو دام راه میبینم
به از حمایت زلفش مرا پناهی نیست
Don't give Hafez's heart's treasury for tress and mole
For such works are not the limit of every black thing
خزینه دل حافظ به زلف و خال مده
که کارهای چنین حد هر سیاهی نیست
Ghazal 76: In this world, I have no refuge except your threshold
Book: Divan of Hafez