Ghazal 89: O Lord, make it so that my beloved safely

غزل شماره ۸۹: یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

O Lord make a cause that my beloved safely

Returns and frees me from blame's bond

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

بازآید و برهاندم از بند ملامت

Bring the dust of that traveled beloved's path

That I make my world-seeing eye its dwelling place

خاک ره آن یار سفرکرده بیارید

تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

Alas that from six directions they blocked my way

That mole and line and tress and face and cheek and stature

فریاد که از شش جهتم راه ببستند

آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

Today that I'm in your hand show some mercy

Tomorrow when I'm dust what use are tears of regret

امروز که در دست توام مرحمتی کن

فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

O you who speak of love in exposition and expression

We have no words with you farewell and good health

ای آن که به تقریر و بیان دم زنی از عشق

ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت

Dervish don't lament from friends' sword

For this group takes compensation from the slain

درویش مکن ناله ز شمشیر احبا

کاین طایفه از کشته ستانند غرامت

Set fire to the patched cloak for cupbearer's curved brow

Breaks the corner of your prayer niche's leadership

در خرقه زن آتش که خم ابروی ساقی

بر می‌شکند گوشه محراب امامت

God forbid that I complain of your tyranny and cruelty

The oppression of the graceful ones is all grace and generosity

حاشا که من از جور و جفای تو بنالم

بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت

Hafez won't cut short the discussion of your tress

This chain continues until resurrection day

کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ

پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت