Ghazal 97: You who sit like a crown upon the beauties of the land
غزل شماره ۹۷: تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
You who are like a crown on the country's beauties' head
It's fitting if all beloveds pay you tribute
تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج
Your two flirting eyes have mixed up China and Ethiopia
To your tress's curl Machin and India have paid tax
دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج
The whiteness of your face bright like day's cheek's complexion
The blackness of your black tress is intense darkness
بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج
Your honey mouth has given currency to Khidr's water
Your sugar-like lip took currency from Egypt's candy
دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج
From this illness in truth I won't find cure
For from you O soul heart's pain doesn't reach cure
از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمیرسد به علاج
Why do you break my soul from stone-heartedness
The weak heart that is in delicacy like glass
چرا همیشکنی جان من ز سنگ دلی
دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج
Your lip is Khidr and your mouth is life's water
Your stature cypress and waist hair-thin and breast ivory-formed
لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج
Fell in Hafez's heart desire for a king like you
Would that he were least dust particle at your door
فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج
Ghazal 97: You who sit like a crown upon the beauties of the land
Book: Divan of Hafez