Ghazal 98: If in your faith the lover's blood is permissible
غزل شماره ۹۸: اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
If in your religion lover's blood is permitted
Our good is all that which is your good
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صلاح ما همه آن است کان تو راست صلاح
The blackness of your black tress is the maker of darknesses
The whiteness of your moon-like face is the splitter of dawns
سواد زلف سیاه تو جاعل الظلمات
بیاض روی چو ماه تو فالق الاصباح
From your lasso-like tress's curl no one found escape
From that bow-like eyebrow and arrow eye success
ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص
از آن کمانچه ابرو و تیر چشم نجاح
From my eye has become a spring flowing on the side
That in its midst the sailor doesn't swim
ز دیدهام شده یک چشمه در کنار روان
که آشنا نکند در میان آن ملاح
Your life-water-like lip is soul's sustenance
Our earthly existence from it has mention of departure
لب چو آب حیات تو هست قوت جان
وجود خاکی ما را از اوست ذکر رواح
Your ruby lip gave a kiss with hundred lamentations
My heart took desire from it with hundred thousand pleadings
بداد لعل لبت بوسهای به صد زاری
گرفت کام دلم ز او به صد هزار الحاح
Prayer for your soul is the litany of yearning ones' tongue
Always until evening and morning are connected
دعای جان تو ورد زبان مشتاقان
همیشه تا که بود متصل مسا و صباح
Goodness and repentance and piety don't seek from us Hafez
From rend and lover and madman no one found goodness
صلاح و توبه و تقوی ز ما مجو حافظ
ز رند و عاشق و مجنون کسی نیافت صلاح
Ghazal 98: If in your faith the lover's blood is permissible
Book: Divan of Hafez