Ghazal No. 111: The reflection of your face appeared in the mirror of the goblet
غزل شماره ۱۱۱: عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
When reflection of your face fell in cup's mirror
The mystic from wine's laugh fell into raw desire
عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد
Your face's beauty with one display it made in mirror
All these images fell in illusions' mirror
حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
All these wine reflections and colorful images that showed
Is one radiance of cupbearer's face that fell in cup
این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد
Love's jealousy cut tongue of all special ones
How did secret of its grief fall in common mouth
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد
I didn't fall from mosque to tavern by myself
This fell to me as result from eternal covenant
من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد
What can one do not to follow rotation like compass
Whoever fell in circle of days' turning
چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار
هر که در دایره گردش ایام افتاد
In curve of your tress heart hung from chin's well
Alas came out from well and fell in trap
در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ
آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
That time passed O master that you'd see me in monastery
Our work fell with cupbearer's face and cup's lip
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد
Under sword of its grief dancing must go
For one who was killed by it fell good-ended
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
Each breath with me heart-burnt is different grace
See this beggar how worthy of favor fell
هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد
Sufis all are companions and sight-players but
From among them heart-burnt Hafez fell ill-famed
صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی
زین میان حافظ دلسوخته بدنام افتاد
Ghazal No. 111: The reflection of your face appeared in the mirror of the goblet
Book: Divan of Hafez