Ghazal No. 114: The phoenix of lofty fortune will fall into our trap

غزل شماره ۱۱۴: همای اوج سعادت به دام ما افتد

The homa bird of fortune's height falls in our trap

If you happen to pass by our station

همای اوج سعادت به دام ما افتد

اگر تو را گذری بر مقام ما افتد

Like bubble I'll throw off cap from joy

If from your face a reflection falls in our cup

حباب وار براندازم از نشاط کلاه

اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد

Night when desire's moon rises from horizon

May be that light's ray falls on our roof

شبی که ماه مراد از افق شود طالع

بود که پرتو نوری به بام ما افتد

To your court since wind has no admission

When will chance for our greeting occur

به بارگاه تو چون باد را نباشد بار

کی اتفاق مجال سلام ما افتد

When soul was sacrificed for their lip I imagined

That a drop of their pure water falls to our desire

چو جان فدای لبش شد خیال می‌بستم

که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد

Thought of your tress said don't make soul means

For from this hunt plenty falls in our trap

خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز

کز این شکار فراوان به دام ما افتد

Don't go from this door in hopelessness cast a fortune

May be fortune's lot falls to our name

به ناامیدی از این در مرو بزن فالی

بود که قرعه دولت به نام ما افتد

From dust of your street whenever Hafez speaks

Soul's garden's breeze falls in our nose

ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ

نسیم گلشن جان در مشام ما افتد