Ghazal No. 115: Plant the tree of friendship so that it may bear the fruit of your heart's desire
غزل شماره ۱۱۵: درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
Plant friendship's tree that it may bring heart's desire to fruit
Uproot enmity's sapling that brings countless pains
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد
Like tavern's guest be honorable with the rends
For you'll bear headache beloved if intoxication brings hangover
چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد
Consider night's company a blessing for after our time
Much will heaven turn much night and day will bring
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد
Hold Layli's litter for moon's cradle is commanded
For God's sake put in her heart to bring passage by Majnun
عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است
خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد
Seek life's spring O heart otherwise this meadow each year
Like wild rose brings hundred roses and like nightingale brings thousand
بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد
For God's sake since my wounded heart made peace with your tress
Command your sweet ruby lip to bring it peace soon
خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت
بفرما لعل نوشین را که زودش باقرار آرد
In this garden from God asks again in old age Hafez
To sit by stream's edge and bring cypress to embrace
در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد
Ghazal No. 115: Plant the tree of friendship so that it may bear the fruit of your heart's desire
Book: Divan of Hafez