Ghazal No. 116: The one who beholds the beauty and charm of the beloved

غزل شماره ۱۱۶: کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

One who has beloved's beauty and line in sight

It's certain that they have sight's fruit

کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

محقق است که او حاصل بصر دارد

Like pen in path of their command obedience's head

We've laid unless they lift with sword

چو خامه در ره فرمان او سر طاعت

نهاده‌ایم مگر او به تیغ بردارد

One found permission to your union like candle

Who under your sword each moment has another head

کسی به وصل تو چون شمع یافت پروانه

که زیر تیغ تو هر دم سری دگر دارد

To kissing your feet reached hand of one who

Like threshold at this door always has head

به پای بوس تو دست کسی رسید که او

چو آستانه بدین در همیشه سر دارد

I'm weary of dry piety where is pure wine

For wine's scent always keeps my brain moist

ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب

که بوی باده مدامم دماغ تر دارد

If you have nothing from wine isn't this enough that

It keeps you a moment unaware of reason's temptation

ز باده هیچت اگر نیست این نه بس که تو را

دمی ز وسوسه عقل بی‌خبر دارد

One who didn't step outside piety's path

Now has journey's path to tavern's intention

کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد

به عزم میکده اکنون ره سفر دارد

Hafez's broken heart will take to grave

Like tulip the passion's brand it has on liver

دل شکسته حافظ به خاک خواهد برد

چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد