Ghazal No. 119: A heart that reveals the unseen and holds the goblet of Jam

غزل شماره ۱۱۹: دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

A heart that shows the unseen and has Jam's cup

What grief has it from a ring that's lost a moment

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

Don't give heart's treasury to beggars' line and mole

Give to one king-like who holds it respected

به خط و خال گدایان مده خزینه دل

به دست شاهوشی ده که محترم دارد

Not every tree can bear autumn's cruelty

I'm slave to cypress's spirit that has this stance

نه هر درخت تحمل کند جفای خزان

غلام همت سروم که این قدم دارد

Time came that from joy like drunk narcissus

Puts at cup's foot whoever has six dirhams

رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست

نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

Don't withhold gold from wine's price now like rose

For universal intellect accuses you of hundred faults

زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار

که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

No one knows unseen's secret don't tell tales

Which heart's confidant has way into this sanctuary

ز سر غیب کس آگاه نیست قصه مخوان

کدام محرم دل ره در این حرم دارد

My heart that boasted of celibacy now hundred jobs

Has with morning breeze for scent of your tress

دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل

به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

Heart's desire from whom should I ask for there's no beloved

Who has display of glance and way of generosity

مراد دل ز که پرسم که نیست دلداری

که جلوه نظر و شیوه کرم دارد

From Hafez's cloak's pocket what profit can be gained

For we sought the Eternal and he has idol

ز جیب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست

که ما صمد طلبیدیم و او صنم دارد