Ghazal No. 122: Whoever safeguards the side of the people of God
غزل شماره ۱۲۲: هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
Whoever keeps regard for God's people
God keeps them in all states from calamity
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
I won't tell friend's tale except to friend's presence
For familiar keeps familiar's word
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
O heart live such that if foot slips
Angel keeps you with two hands of prayer
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشتهات به دو دست دعا نگه دارد
If you desire that beloved doesn't break covenant
Keep thread's end so they may keep
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
Morning breeze if you see my heart on that tress-head
From kindness tell it to keep place
صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد
When I told them keep my heart what did they say
What can servant do God keep
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد
Head and gold and heart and soul sacrifice for that friend
Who keeps right of love and loyalty's company
سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
Where is dust of your pathway so Hafez
Keeps as memento morning breeze
غبار راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد
Ghazal No. 122: Whoever safeguards the side of the people of God
Book: Divan of Hafez