Ghazal No. 134: A nightingale suffered heartbreak and reaped a rose

غزل شماره ۱۳۴: بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

A nightingale ate heart's blood and gained a rose

Jealousy's wind made hundred thorns disturbed-heart

بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

A parrot was heart-happy with sugar's thought

Suddenly annihilation's flood made hope's pattern void

طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود

ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

May that eye-light heart-fruit be remembered

How easily went and made my work difficult

قرة العین من آن میوه دل یادش باد

که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

Cameleer my load has fallen for God's sake help

For generosity's hope made me companion of this camel-litter

ساروان بار من افتاد خدا را مددی

که امید کرمم همره این محمل کرد

Don't hold my dusty face and eye's moisture contemptible

Turquoise heaven made pleasure-house from this mud-plaster

روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار

چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد

Ah and cry that from heaven's moon's envious eye

In grave my bow-eyebrowed moon made dwelling

آه و فریاد که از چشم حسود مه چرخ

در لحد ماه کمان ابروی من منزل کرد

Didn't play king's face and Hafez's possibility passed

What can I do time's game made me negligent

نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ

چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد